6 (1351)

Odróżnia się następujące postacie przebiegu SM:

• zwalniającą - charakteryzuje się występowaniem nowych objawów lub pogorszeniem istniejących na tle resztkowych objawów pozostałych po poprzednich rzutach, po których wystąpiła mniej lub bardziej wyrażona poprawa. Występuje u ok. 50% chorych;

•    złożona - przejście choroby po pierwszych rzutach w przebieg powoli postępującej 43%;

•    powoli postępująca 5%;

•    ostra 2%;

Czas miedzy rzutami waha się w bardzo szerokich granicach - może trwać tygodnie, miesiące a nawet lata.

Rokowania

W poszczególnych przypadkach 5A/jest trudne i niepewne wobec różnic w przebiegu choroby.

•    szanse przeżycia 20lat z SM wynoszą 60%;

•    n a j częstszą p rzyczy n ązgonujest odskrzelowe zapalenie płuc i zakażenie dróg moczowych;

•    3040% chorych traci zdolność do pracy w ciągu 5lat trwania SM, później odsetek ten zwiększa się;

•    lepiej rokuje przebieg z okresami rzutów i remisji, gorzej postać pierwotnie i wtórnie przewlekła;

•    rokowania są lepsze gdy pierwsze objawy dotyczą nerwów czaszkowych, układu czuciowego. Gorsze gdy SR zaczyna się od dróg piramidowych lub móżdżkowych;

Leczenie

Postępowanie terapeutyczne powinno być kompleksowe. Opierając się na zmieniających się poglądach na etiologię SM podejmowano próby leczenia tej choroby przy użyciu szeregu metod, jednak nie wpływały one znacząco na przebieg choroby. Próby leczenia lekami immunosupresyjnymi spotkały się z licznymi powikłaniami.

Stosuje się łagodne leczenie usprawniające w postaci ćwiczeń czynnych i biernych, które przyczyniają się do utrzymania sprawności ruchowej chorych. Niezbędne jest utrzymanie ciężaru ciał na względnie niskim poziomie. Zaleca się unikanie większych wysiłków fizycznych i psychicznych, częste wypoczynki, leczenie klimatyczne.

Kobiety przestrzega się przed zachodzeniem w ciążę - w czasie w którym występują rzuty choroby.