badanie4

tody z nastrojonym obwodem i opornością anodową przy zasilaniu obwodu anodowego ze stabilizatora według metody Sier-

giejewa.

*

Metoda z dławikiem anodowym

Pomiary mocy użytecznej lampy dokonywane tą metodą przeprowadza się na układzie, którego schemat pokazany jest na rys. 10-1. Układ ten jest układem zastępczym jednostopniowego

Rys. 10-1. Układ do pomiaru mocy zmiennej lampy, pracującej jako wzmacniacz m. cz. w klasie A. Metoda dławika anodowego

wzmacniacza z wyjściem transformatorowym w postaci wzmacniacza dławikowego. Równoległe włączenie w obwód anodowy lampy dławika małej częstotliwości L i oporności omowej R_a, która służy jako oporność obciążenia, pozwala rodzielić składową stałą i zmienną użyteczną anodowego prądu lampy. Określenia mocy dokonuje się przez wyliczenie jej ze spadku napięcia (U_a^) na oporności R_a, mierzonego woltomierzem lampowym i oporności obciążenia.

Obliczenia dokonuje się według powszechnie znanego wzoru

Ul

ask

P < = ——

* wyj - n

Ra

Aby prawidłowo określić moc użyteczną, należy zapewnić dostatecznie dużą oporność dławika L dla prądu zmiennego (<oL). Dla całego zakresu częstotliwości, na których przeprowadza się pomiary, oporność ta powinna odpowiadać nierówności odL 7 R_a, gdzie R_a — oporność obciążenia. Częstotliwość rezonansowa dławika powinna leżeć znacznie wyżej niż częstotliwość drgań doprowadzanych do siatki. W przeciwnym wypadku zachodzi niedopuszczalne zmniejszanie się oporności dławika przy zbliżaniu się do częstotliwości rezonansowej. Oporność uzwojeń dławi-

134