bis7

i uszczelnieniu tego przejścia za pomocą przyspawanej zaślepi (rys. lOe). Dzięki temu umożliwia się zachowanie rzeczywistej cią£ łości wiązania. Drugie rozwiązane oparto na wykonaniu wzdłużneg wiązania z odcinków wstawionych między grodzie lub denniki szcze ne i zachowaniu tak zwanej ciągłości konstrukcyjnej wiązania za pC mocą węzłówek przyspawanych do usztywnienia i do poszycia prz< grody z obu jej stron.

Stosowane współcześnie sposoby zachowania ciągłości konstru cyjnej wzdłużnych wiązań w miejscach przejść przez grodzie prze stawione są na rysunku 62.

a)

61

Rys. 62. Zachowanie ciągłości konstrukcyjnej usztywnień wzdłużnych na ^₀j poprzecznej: a) dla usztywnień głównych; b) dla wiązarów

7, Układy wiązań kadłuba

1.1. Uwagi ogólne

W zależności od kierunku głównych usztywnień elementy ItMiisirukcyjne kadłuba: dno, burty i pokłady mogą mieć poprzeczny tuli wzdłużny układ wiązań. Grodzie poprzeczne i wzdłużne bywają w/mocnione pionowymi lub poziomymi usztywnieniami albo profilowane, z pionowym bądź poziomym przebiegiem fal.

Konfiguracja układów wiązań elementów kadłuba może być iń/iiii - dostosowana do jego obciążenia. Decyduje ona o układzie H kadłuba.

* 2. Poprzeczny układ wiązań kadłuba , _> f

Jednostka, której główne elementy kadłuba mają poprzeczne M^lywnienia, określana jest jako statek z poprzecznym układem w lij/jiń kadłuba. Widoki perspektywiczne wnętrz dwóch takich •lulków pokazane są na rysunkach 27 oraz 63. Ponieważ, jak to Hplsmio w poprzednim rozdziale, poprzeczne wiązania dobrze prze-Huvii wyłącznie lokalne obciążenia, a nie biorą udziału w prze-IluN/cniu obciążeń ogólnych kadłuba, ten typ wiązań stosowany jest Mvhc/nie na krótkich statkach. Na rysunku 64 przedstawiono przy-Idmlt iwy przekrój poprzeczny trój pokładowego statku towarowego, flmilnwanego z poprzecznym układem wiązań kadłuba. Dno pod-.Hń|iic, burty, dolne pokłady i górny pokład mają poprzeczne usztywnienia. Są to w kolejności: denniki, wręgi, pokładniki pokładów dolnych i górnego. W konstrukcji kadłuba widoczne są nieliczne wiązary: lliMiny wzdłużnik środkowy, szczelne denne wzdłużniki boczne (roz-ll/łające zbiornik centralny dna podwójnego od zbiorników bocz-iWtli), wzdłużniki burtowe oraz wzdłużniki pokładowe na bocznych lunwędziach luków stanowiące przedłużenia zrębnic luków w kie-llllikn grodzi poprzecznych.

Większość tych wzdłużnych wiązarów pełni rolę lokalnych W/moenień kadłuba, zmniejszając rozpiętości usztywnień poprzecznych

91