Alkocholizm jest chorobą 15

- konieczności przyjęcie osobistej odpowiedzialności za przebieg procesu zdrowienia jako warunku skuteczności tego procesu;

♦ ,,porządkowanie " życia uczuciowego

- nauka rozpoznawania, nazywania i adekwatnego wyrażania własnych uczuć;

- uzyskanie świadomości, że niektóre stany emocjonalne (np. wstyd, poczucie winy, złość, samotność, brak zaufania) pogarszają samopoczucie i mogą pociągać za sobą picie alkoholu;

- uzyskanie świadomości, że osłabione (a często zerwane) związki emocjonalne z najbliższymi wpływają niekorzystnie na wzajemną komunikację, a tym samym utrudniają (uniemożliwiają) pozytywny wpływ tych osób na funkcjonowanie alkoholika;

♦ „porządkowanie ” życia duchowego

- zrozumienie czym jest duchowość oraz odróżnienie jej od religijności;

- weryfikacja własnego systemu wartości;

- budowa pozytywnej wizji siebie samego oraz swojego dalszego życia;

- wyszukanie kogoś lub czegoś silniejszego od siebie tj. własnej Siły Wyższej, która pomoże w zatrzymaniu choroby, będzie wspomagać proces zdrowienia oraz dalszą dbałość o zdrowie;

♦ weryfikacja zachowań

- znalezienie zależności między piciem alkoholu a własnymi zachowaniami;

- uzyskanie świadomości, że niektóre zachowania pociągają za sobą picie alkoholu;

- uzyskanie świadomości, że do zaprzestania picia konieczna jest modyfikacja niektórych zachowań oraz nauka nowych;

♦ „porządkowanie ’’ relacji społecznych

- nabycie umiejętności niezbędnych do lepszego rozumienia samego siebie i swojego funkcjonowania oraz lepszego komunikowania się i współbrzmienia z innymi ludźmi;

- przebudowa dotychczasowych relacji z otoczeniem (bliskim i dalszym);

- budowa nowych związków z osobami, które nie używają alkoholu w sposób destrukcyjny;

- nabycie umiejętności korzystania, w procesie zdrowienia, z pomocy innych ludzi w osobach głównie profesjonalistów i trzeźwiejących alkoholików;

- nabycie umiejętności umożliwiających rozpoznawanie sytuacji zagrażających powrotem do picia;

Realizując powyższe cele należy zawsze pamiętać o realizacji zadań

♦ w zakresie zdrowia fizycznego

- kontynuacja leczenia zmian somatycznych i systematyczna kontrola u odpowiedniego lekarza specjalisty;

- odzyskanie sprawności fizycznej;

- prowadzenie racjonalnego trybu życia (praca, odpoczynek, nauka właściwego odżywiania).

Programy

zdrowienia

Profesjonalne programy zdrowienia planowane są na okres wielu miesięcy a nawet lat. Początek ich stanowią najczęściej paro- lub kilkutygodniowe, intensywne i ustrukturali-zowane oddziaływania prowadzone w warunkach stacjonarnych bądź intensywne programy ambulatoryjne obejmujące 16-20 godzin zajęć tygodniowo. Leczenie stacjonarne osób uzależnionych, w odróżnieniu od leczenia szpitalnego innych schorzeń, nie jest przeznaczone dla szczególnie ciężkich bądź „beznadziejnych” przypadków. Warunki stacjonarne umożliwiają bowiem zwiększenie intensywności zajęć a poprzez to osiągnięcie w znacznie krótszym czasie tego co dają wielomiesięczne programy ambulatoryjne. Drugi etap to uczestniczenie w programie opieki poszpitalnej czyli terapia uzupełniająca bądź podtrzymująca, prowadzona w warunkach ambulatoryjnych. Wiele placówek ambulatoryjnych proponuje programy terapeutyczne zawierające jedynie 2-4 godziny zajęć tygodniowo dla pacjenta. Proces zdrowienia przebiega w nich na ogół znacznie wolniej ze względu na niewielką intensywność spotkań.

Niezmiernie cennym uzupełnieniem, zarówno stacjonarnych jak i ambulatoryjnych form terapii, jest Program Dwunastu Kroków Anonimowych Alkoholików. Stąd większość ośrodków terapeutycznych zaleca swoim pacjentom uczestniczenie w spotkaniach Wspólnoty AA a ich bliskim udział w grupach Al-Anon i Alateen. Znane są również liczne przypadki zaprzestania picia i zdrowienia, wyłącznie w oparciu o ten Program. Dla części pacjentów i ich rodzin korzystne mogą okazać się kontakty z klubem abstynenta, o ile posiada on prowadzony profesjonalnie program terapeutyczny.

Ponieważ uzależnienie od alkoholu jest chorobą „demokratyczną”, może zapaść na nią każdy, bez względu na płeć, wiek, poziom intelektualny,