amat urz kr032

nego, co przy większych częstotliwościach może powodować pogorszenie się właściwego stosunku £    , a więc i dobroci Q obwodu.

Jedną z najlepszych metod jest zastosowanie jako czwórnika sprzęgającego ogniwa filtru n (Collins’a) — rys. 2-54a. Metoda ta umożliwia łatwe dopasowanie do oporności wejściowej obwodu siatki wzmacniacza mocy, a jednocześnie wydatne zmniejszenie zawartości harmonicznych

Rys. 2-53. Układy sprzęgające wzmacniacz sterujący ze wzmacniaczem mocy niesymetrycznym: a) pojemnościowy prosty; b) pojemnościowy z dzielnikiem; c) indukcyjny z regulowanym odczepem

w napięciu sterującym dzięki bocznikującemu działaniu kondensatora C równoległego do siatki. Kondensator ten, włączany bezpośrednio do zacisków podstawki lampy wzmacniacza mocy, stabilizuje ponadto pracę stopnia końcowego zasilanego w tym przypadku z punktu o niewielkiej impedancji. Optymalna pojemność tego kondensatora jest rzędu 100 pF. Wartość pojemności C₀ i indukcyjności L_a jest podobna do normalnie ustalonych dla zwykłego równoległego obwodu strojonego wzmacniacza sterującego. Odczepem na cewce ustala się właściwą indukcyjność cewki filtru. Jest tó układ o dużej sprawności przekazywania mocy sterowania; wymaga on stosowania równoległego zasilania poprzez dławik w. cz.

Innym rodzajem sprzężenia jest sprzężenie czysto indukcyjne z wykorzystaniem dodatkowej cewki (rys. 2-54b). Cewka sprzęgająca L_g umieszczona jest na osi cewki anodowej od strony jej „zimnego” końca.

a więc od strony uziemionej dla prądów w. cz. Przez zmianą ilości zwojów cewki L_s lub jej położenia w stosunku do cewki L_a można zmieniać w szerokich granicach wielkość sprzężenia między stopniami. W przypadku, gdy ze względów konstrukcyjnych stopień wzmacniacza znajduje się w pewnej odległości od wzmacniacza sterującego (np. na dużym stojaku), zaleca się stosowanie sprzężenia za pomocą odcinka linii zasilającej (rys. 2-54c). Najczęściej stosuje się tu linię symetryczną dwuprze-

Rys. 2-54. Układy sprzęgające wzmacniacz sterujący ze wzmacniaczem mocy niesymetrycznym: a) z wykorzystaniem członu filtru x; b) indukcyjny z cewką: c) za pomocą odcinka linii zasilającej

wodową utworzoną zwykle z dwóch wzajemnie skręconych przewodów izolowanych, zakończonych po obu stronach cewki sprzęgającymi o małej liczbie zwojów. Ze względu na zmniejszenie strat należy pracować z falą bieżącą w linii sprzęgającej; powinno więc być zrealizowane właściwe dopasowanie opornościowe źródła i odbiornika do oporności falowej odcinka linii. W tym celu niezbędne jest właściwe dobranie przekładni cewek i ich położenia w stosunku do obwodów strojonych — anodowego i siatkowego. W odcinku sprzęgającym płyną znaczne prądy w. cz. i dlatego stosuje się przewody linii o większej średnicy.

Układy sterowania przeciwsobnych wzmacniaczy mocy przedstawione są na rys. 2-55. Specjalnej tu uwagi wymaga właściwa symetria

63