B

ANGIELSKI SAMOLOT MYSLIWSKO-BOMBOWY

[Mko WO

DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE wersji Mk. VI FB (wg Typy Broni i Uzbrojenia nr 82)

Rozpiętość	- 16,51	m
Długość	- 12,29	m
Wysokość	-4,65	m
Masa własna	-6492	kg
Prędkość max
na wysokości 4023 m	-608	km/h
Pułap	-7920	m
Zasięg	- 1545	km
Model wykonany jest w skali 1	: 33

Opracowanie ROMAN STASZAŁEK

Samolot wielozadaniowy Mosgu-ito powstał w wyniku realizacji idei skonstruowania lekkiego bombowca, którego podstawową zaletą miała być prędkość. Koncepcję tę wytwórnia de Havilland w październiku 1938 r. przedłożyła brytyjskiemu Ministerstwu Lotnictwa, dopiero jednak rok później, po rozpoczęciu wojny, oficjalnie przyjęto ją do rozpatrzenia. Skoncentrowanie całej zdolności produkcyjnej przemysłu spowodowało skreślenie konstrukcji Mosouito z programu badań. Mimo to zakładowi de Havilland udało się po wielu wysiłkach pogodzić interesy bieżącej produkcji z „dodatkową" budową samolotu Mosquito.

Prototyp samolotu pilotowany przez Geoffrey de Hayillanda juniora 25.11.1940 r. wykonał swój pierwszy lot. Prototyp E0234 pomalowano na kolor jaskrawożótty używany w RAF właśnie do oznaczania prototypów. Wstępne wyniki prób przeszły wszelkie wyobrażenia! Mosqu-ito okazał się niezwykle szybki i zwrotny. Takich samolotów do tej pory w firmie nie było. Trwające jeszcze przez trzy miesiące próby dowiodły, że Mosquito był w tym czasie najszybszym samolotem bojowym świata.

Wiosną 1941 r. grupa osobistości z Ministerstwa Lotnictwa miała możliwość oglądania w Hatfield prototypu Mosquito, jak wykonywał pełny program trudnych prób m. in. start i lądowanie z jednym tylko pracującym silnikiem.

Na specjalnym, porównawczym pokazie najnowszej wersji samolotu Spitfire i prototypu Mosquito — drewniany dwusilnikowiec pokonał swego konkurenta w prędkości lotu o 30 km/h. Prymat wśród maszyn seryjnych w zakresie prędkości poziomej utrzymał Mosquito do 1944 r.

Najliczniej produkowaną odmianą samolotu Mosquito była wersja Mk VI. której powstało łącznie 2108 sztuk.

W samoloty tego typu uzbrojono dwa polskie dywizjony: pierwszym był 307 Nocny Dywizjon Myśliwski Lwowski, który przystąpił do przezbrajania 24 grudnia 1942 r. oddając samoloty Beaufighter, a drugim 305 Lekki Dywizjon Bombowy Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszalka Józefa Piłsudskiego, który przystąpił do wymiany sprzętu 4 grudnia 1943 r. oddając samoloty B-25 Mitchell.

KONSTRUKCJA

Samolot wielozadaniowy de Ha-villand 98 Mosquito był dwusilnikowym, dwumiejscowym średniopta-tem o drewnianej konstrukcji. Z tego powodu był nazywany „drewnianym cudem” lub „marzeniem termita".

Podwozie główne dwugoleniowe chowane w tył do gondoli silników. Kółko ogonowe w postaci metalowej, dwuśladowej rolki, chowane w locie.

Zespół napędowy składał się z dwóch silników rzędowych Rolls--Royce Merlin, dwunastocylindro-wych w układzie V, chłodzonych cieczą.

Wejście do kabiny załogi odbywało się przez klapę z prawej strony kadłuba (wersja NF) lub klapę w podłodze (wersja B).

Wejście do kabiny utatawiała drabina teleskopowa. Miejsce pilota znajdowało się po lewej stronie, nawigatora zaś po prawej.

UZBROJENIE

Podstawowe uzbrojenie strzeleckie wersji Mk II NF i Mk VIF stanowiły 4 działka British Hispano kal. 20 mm oraz 4 karabiny maszynowe Colt Browning kal. 7,69 mm. Wersja Mk VI FB miała kombinację bomb i pocisków rakietowych. W wersjach Mk XII NF, Mk XIII NF i Mk XXX NF znajdowały się 4 działka w miejscu karabinów maszynowych.

WSKAZÓWKI OGÓLNE

Model należy do średnio trudnych, jednak jest dość pracochłonny.

Podslawowe zalecenia: zachowanie dużej dokładności przy wycinaniu części, staranne formowanie ich przed sklejeniem i bardzo ważne jest dopasowywanie przystających do siebie detali.

Z materiałów dodatkowych potrzebne nam będą: tektura grubości 1 mm, drut stalowy 0,5 - 0,7 mm oraz szprychy rowerowe (przeznaczone na działka).

Z narzędzi: ostre nożyczki, szczypce uniwersalne, linijka oraz żyletki lub skalpel. Proponuję stosowanie kleju Wikol oraz Distal (do usztywnienia).

Mniej zaawansowanym modelarzom odradzam wykonanie wypusz-

2

MAŁY MODELARZ