CCI2014112333

RODZINNY DOM

Jest jedno słońce na niebie Jedyne dla wszystkich dzieci.

Drugie to słońce dla ciebie Co sercem matczynym świeci.

Jedna jest matka na ziemi Co niebo pochmurne otwiera.

I zawsze pełna promieni,

Bo miłość największą zawiera.

Jest jeden dom ukochany Najmilszy i pełen żaru.

Najprostszym słowem związany To dom rodzinnego gwaru.

Jedno jest życie to ziemskie Czasem rozdarte przez burze. Pełne zagubień i klęski,

Bo tak to już jest w naturze.

Lecz serce matki nie gaśnie.

Wciąż krąży po swojej orbicie.

W noc ciemną świeci najjaśniej,

Bo dom swój kocha nad życie.

SŁOMIANE PAJĄKI

Pająk duży,

Pająk mały

Wisi sobie u powały.

Słomki złote,

Przeplatane,

Bibułeczką przetykane.

W różne kształty,

Formy wzory,

Z żytniej słomy te dziwory.

Babci ręce Je utkały,

By w muzeum dziś wisiały.

ŚNIEGOWY WOJAK

Stoi bałwan, śnieżny wojak, Dzban na głowie, w ręku zbroja. Ani mruga, ani gada.

Lecz się cieszy, gdy śnieg pada.

Węgiel w oku, marchew w nosie,

Aż wróbelki boją go się.

Przyodziane w śnieżne szaty Wokół tańczą wdzięcznie skrzaty.

Zawieruchy się nie boi.

W mroźne noce dzielnie stoi. Gdy wiosenny przyjdzie ranek, To rozpłynie się bałwanek.

WITAJCIE!

Witaj skowronku! Grajku podniebny,

Najmilsza nuto, ludzka pociecho;

Witaj jaskółko! Pól baletnico.

Coś wysiedziała dzieci pod strzechą.

Witajcie boćki! Życia zwiastuny, Wrośnięte gniazdem w szczyty kalenic; Witaj wiosenna słoneczna ziemio,

Pełna kwitnących maków i pszenic.

69