choroszy30

330

Docieranie jest obróbką ścierną, w której rolę narzędzia spełnia luźny proszek ścierny (A1₂0₃, SiC, B₄C), zawarty w mieszaninach różnego rodzaju płynów i past nakładanych na powierzchnie docieraków. W produkcji jednostkowej zewnętrzne powierzchnie obrotowe można docierać na tokarkach za pomocą docieraków pierścieniowych. Gdy program produkcji jest większy, wówczas stosuje się docierarki talerzowe. W tych warunkach proces docierania najczęściej przeprowadza się w dwóch zabiegach, przy czym na obróbkę wstępną przyjmuje się naddatek w granicach od 0,005 do 0,015 mm, przy obróbce wykańczającej nie powinien on zaś przekraczać 0,005 mm. Docieranie może być wykorzystane zarówno jako obróbka gładkościowa, jak i dokładna, poprawiająca wymiar i kształt przedmiotu. Osiągana tą metodą chropowatość powierzchni odpowiada parametrowi R_a = 0,16 do 0,05 pm, a dokładność obróbki - 5 klasie ISO. Obróbka ta ma przede wszystkim zastosowanie w produkcji wałeczków łożysk tocznych.

Za dogładzanie oscylacyjne, zwane również osełkowaniem, uważa się taki sposób obróbki ściernej, w którym przedmiot wykonuje ruch obrotowy, a osełka ma prędki, o małym skoku ruch posuwisto-zwrotny niezależnie od ruchu osiowego występującego wówczas, kiedy osełka jest krótsza od dogładzanej powierzchni (rys. 15.87). Jako

Rys. 15.87. Zasada dogładzania wałków; 1 - przedmiot obrabiany, 2 - osełka o wymiarach byhj, 3 - dysza doprowadzająca chłodziwo, v_a - prędkość osiowa, v_u - prędkość obrotowa, y— amplituda drgań (y = h!2 sin (Ot), h - skok oscylacji

ciecz smarująco-chłodzącą stosujemy naftę lub naftę z olejem. Naciski wywierane przez osełki są małe, bo wynoszą od 10 do 20 N/cm². Liczba ruchów oscylacyjnych jest duża i wynosi od 1000 do 2000 skoków/min. Wartość amplitudy drgań osełki zależy od rodzaju materiału obrabianego i wynosi od 2 do 4 mm przy obróbce stali i od 2 do 5mm przy obróbce żeliwa. Istotną kwestią w dogładzaniu oscylacyjnym jest dobór szerokości osełki. Ze względu na dobre spłukiwanie wiórów cieczą smarująco-chłodzącą do-