DSC00042

I t&w&styóm* zm&jśk w»i&Ś£$ p&r&dkiwr. i śaw _y .

BBBB w śt&śkm mm wtoku i MWk* prz*»

'l:.mmdamek ff&ttzóy pmmń*,    kmdmś, Tcn>*

B^flBBf tyzćf-itwo. lak tymrz jak trubadur mut 9B BB B H HH BB wy#t zmierzały, Ten or^, HHH w4awmł jej wdzkk*. R£f«    kohktty, byty

:^:'..^;iikp    *y#k mowami brzmiały lutni?, tymi zdoinh-

Mą pakł$TM*< SU# piękności i odwagi łączyła uę na tyyt-P*?m dzikowi I ćkmmAy, Hyccrzc Wyprawianiem turniejów pktmuml rozweselali ponurość łemków. Poezję Wj&6& *4 romantyce nok'tą dla Francji; różują *ję _on

## Wyc fe w$pól&0$&yeh aenłyGfe&tatooćdą * [ starannofcla fc ftsśtofcaclj *i f prostocie zaś, maJo^aniu crerstwym natury

i fykirf* - ykru#k* WłpłłJU#

* $**ti\*ne/ii*»tiu.w; 4» prtM&Jm# <#•■*<^ł,w%»4<*» **<■* **•$£* tk !»»©$.'.

*    Wm tu B    0$: p»»k-***»*«    •«*■>'• i » bum*

**#•4 i tef# wkłnt !||mm? lHN*ą*A#r»    ifv^łrv P-Hr«rk*

li k» lk    (mm    w Ąvsu*ł<<uA *¥C. i 1#4 »*$4W«*ał‘

■łtkśk- * p>fa&*r ąmx* 00 «mb **«*•

^!-^vaift Wfłi *»& i .£&%- SMEft «•& f*k

BS SB S    ** *“*******'•

.    mm 090*' ift»wn|w ***** -

. *•: 3HW.&E    «Ufcfc^te *W*9K a*^®*’*'

: _S'k»ąieę 4iit *ttt8?lBf_: «wk nr jr£** ••

# aw S&a&ś *» f**4n««*

B^BHB itr mśi %w* £mm»ę**t *****-

SB *•*»■ B przrm* *ⁱ:

S    fci^; 7«c -m ^btajB. £iM8*?

B| BBBB1 SB B MW p**~-

mB B I B I** awmnk .alpait?

iMt-j

bb e |BI mm b s^b -

'■:Wm.*fo.4#q*Ł    ******

m ■    ......

imym. W tofa* te&mimanfie- zseSkczamsśeMr $mm

^ffllirriTf nmtetftemcf śśmnwżb pfc&iu    w

Riffwffir. gtirfe przebywaj I jato §ró godnych ctśśmrf ztk&t&M Mp%Tfnfrnrr wfóczegL

Wm W tymże czacie po długim śnie poczuty mą Wiochy m grobach Rzymianów. Odgrzebano drogie starożytności zbytki. Europa rzuciła mą do łacińskiego języka. Trubadurowie znśk-ttęfi. Dante¹, Petrarka* §: Boccaccio* najznako*

'HmifUm *i(* przyłąezyć moje tlnmaezfote tegoż sonetu.

O, sie i dobre, które w teren noszę! Którego pragnę, a zyskać się boję, Życiem twym bóle, a śmiercią rozkosze, Ody i ty nie miłość, jakież imię twoje?

Jeśliś ty dobre, czemu tyle znoszę? t»dyś ale, za co cię lubi serce moje? Ksiko<iiie bóle, bolesne rozkosze! Jeśliś uie miłość, jakież imię twoje?

* *emttż bez winy jestem niespokojny? Nie mam pokoju, nie prowadząc wojny? t^kcę serca innych, nienawidząc swoje?

Cdyś ty zr niłttsc, jakież mię twoje?

f jkim — zsjwi^ny poeta włoski (116 —13&1); najwzż-ntejsce ntwoty: Asne iycw i Saski knzedii, wiefiki peeml refie pjŁt, składający się i traedi o^ct* Pieklę Csyśeśec, Raj.

ŚOł    (rii/taiu — wielki pmn i imsustiti włoski (1313 —1373),

t^isnr prieue wszystkia jako autor Delnmerana, tbśeni Ra m-wcł, powiązanych opowiadaniem ramowym, opowiadany ch w ci%> go 10 dni; stąd tymi zbiorą.

45