DSCF0030

Zakładając jeszcze, że wzór (50) jest ważny w granicach ustalonego i liniowego prawa przepływu oraz że

V, - J • V,    cm*/.

wylicza się współczynnik przepuszczalności dla powietrza k*^>, przyjmując dla uproszczenia 2-1, jak też z tej samej przyczyny P, = (P|+P*) :2 (gdzie P| oznacza ciśnienie przed, zaś Pj za próbką (rażeniem), jakkolwiek ściśle biorąc, ciśnienie średnie nie jest dokładnie średnią arytmetyczną z Pi i P₂>; w końcu przyjmując, te w laboratoryjnych warunkach dla powietrza r\ = 0,018 cP, otrzymamy wówczas

kpów

0,018 •

L

A, (P,-Pz)

1*V.«

1,033 'T_s • 2 273 (P* + Pz)

mD

(54)

5.2.4. Dokładniejszy obraz mikroprzepływów w skałach porowatych

Rzeczywiste prędkości przepływu. Liczba Reynoldsa. Na rys. 114 przedstawiono schematycznie przekrój płaszczyzną pionową złoża zalegającego poziomo, homogenicznego oraz izotropowego w postaci walca kołowego (bez zachowania skali) o miąższości m — 1 m Od pionowej osi odwiertu 0-0 odłożono promień tegoż r=0,l m oraz promień zewnętrzny R '10 m.

Rys. 114. Mikroprzepływ plasko-rsdłal-ny oraz profil przepuszczalności r.a promieniu r w odwiercie

Ropa bardzo słabo nagazowana w ilości Q = 0,3 m³/dobę = 347 • 10~^s m³/s przepływa koncentrycznie w kierunku osi odwiertu (patrz strzałki na rysunku). Lepkość kinematyczna ropy v= 12 • 10^—6 m² • s^-1. Jeżeli porowatość efektywna II* = 0,15, a założywszy, że współczynnik prześwitu wynosi również e = 0,15 (co z pewnym przybliżeniem można dla następnych przeliczeń przyjąć bez popełnienia większego błędu), wówczas powierzchnia prześwitu na ścianie odwiertu A_pr = n • 0,2 • 1 • 0,15 = - 0,0942 m³, a zatem około 40 u/s pod warunkiem, że na prześwit składają