DSCN5664 (2)

rc^hn iglastych tzw. Korzenie pokarmowe stanowią 90 do % % systemu

Pozostałe 5 do \o% to korzenie o trwałej strukturze wykazujące wtórny wzrost, posiadające czapeczkę i włośniki. Ten rodzaj korzeni rzadko tonnuje mikoryzę. Tym samym korzenie roślin iglastych zalicza się zarówno do długich t krótkich (pokarmowych), które później wchodzą w układ mikoryzowy. Zasadnicza morfologia korzenia może ulegać zmianom w związkach mikoryzowych Korzenie te, zwykle bywają proste nie rozgałęzione, rzadko dłuższe niż 2*5cm , często blado białego koloru. U iglastych po infekcji korzenia przez grzyby mikoryzowe (właściwie już nazywanej mikoryzą) stają się wyraźnie obrzmiałe (zwłaszcza u Pinaceae), dichotomicznie rozdwojone uzyskując zabarwienie dzięki obecności grzybni. U okrytonasiennych obecność mikoryzy rzadko wiąże się ze zwiększaniem objętości łub rozgałęzianiem się korzeni tak jak ma to miejsce u iglastych.

<41 KLASYFIKACJA - w zależności od wzajemnych relacji pomiędzy komórkami korzenia a grzybem mikoryzę dzielimy na trzy główne typy:

* ENDOMIKORYZA - (mikoryzą endotroficzna) - typ wyodrębniony w sposób sztuczny, jako jedyne kryterium penetrację komórki korzenia przez grzyba - to najbardziej powszechna mikoryzą i o największym znaczeniu. Endomikoryza zewnętrznie nie różni się od nie mikoryzowych korzeni kształtem i kolorem.