DSCN6758 (Kopiowanie)

się ^{z lc}J ^^c'^ó,ki powstają gleby bielicowe. Lasy tajgi dostarczają bardzo dużych ilości drewna dla przemysłu papierniczego.

10.4.4.    Strefy górskie

W górach piętra roślinne są odpowiednikami stref roślinnych zależnych od szerokości geograficznej. Występuje tam piętrowość klimatyczno-roślinna. Najniższe piętro zajmowane jest przez lasy liściaste, wyżej znajdują się lasy iglaste, później krzewiaste karłowate zarośla, a najwyżej hale wysokogórskie. Roślinność wysokogórska, która występuje ponad gómą granicą lasów przypomina tundrę. Ponad poziomem hal znajduje się lodowiec. Roślinność wysokogórska (inaczej zwana halną) to zbiorowisko roślin w wysokich górach (czyli takich, które znajdują się powyżej granicy lasu i zarośli). W Polsce roślinność ta występuje głównie w Tatrach, pomiędzy wysokością 1800 a 2300 m n.p.m. Wegetacja roślin odbywa się w trudnych warunkach klimatycznych. Głównymi przedstawicielami flory na tych terenach są rośliny zielne reprezentowane zwłaszcza przez trawy, jak również niskie, płożące się krzewinki. Hale są doskonałym miejscem do wypasu owiec.

10.4.5.    Lasy strefy umiarkowanej

Istnienie lasów strefy umiarkowanej uzależnione jest w największej mierze od ilości opadów, choć zależy również od umiarkowanie ciepłego klimatu i wyraźnych pór roku, ze zmianami temperatury. Ze względu na ilość opadów lasy tej strefy podzielić możemy na wilgotny las strefy umiarkowanej (w miejscach, gdzie suma opadów rocznych wynosi od 200 do 380 cm) oraz las liściasty strefy umiarkowanej (opady roczne rzędu 75 do 150 cm).

Wilgotny las strefy umiarkowanej występuje w Ameryce Północnej (w północnej części zachodniego wybrzeża), w południowej części kontynentu Ameryki Południowej i wzdłuż wybrzeży południowo-wschodniej Australii. Zimy bywają tu dość łagodne, a lata mało upalne. Gleby są ubogie w składniki mineralne. Najczęściej spotykanymi drzewami są wiecznie zielone iglaste, jak świerk, daglezja, tuja, zazwyczaj porośnięte epifitami, do których należą widłaki, porosty, paprocie i mchy. Najczęściej spotykanymi zwierzętami sąjelenie, łosie, lisy, wiewiórki i liczne ptaki (np. głuszce, dzięcioły i inne).

Natomiast na terenach, gdzie opady są stosunkowo nieduże, lata są zwykle upalne, a zimy dość ostre, rozwija się las liściasty strefy umiarkowanej - zarówno w Eurazji, jak i na kontynencie amerykańskim. Gleba tego ekosystemu składa się z powierzchniowej warstwy bogatej w próchnicę i z warstwy głębszej, gliniastej, trwale wiążącej jony. A zatem system korzeniowy drzew musi być sprawny, by wychwycić substancje pokarmowe przed ich dostaniem się do warstw głębszych. Las jest zazwyczaj dorodny, z dużą liczbą różnorakich drzew, takich jak klon, dąb. brzoza, buk, lipa, jesion, grab i inne, np. orzesznik w Ameryce Północnej. Dominacja dwóch lub trzech gatunków drzew doprowadza do wyróżniania różnych rodzajów drzewostanów, np. las bukowo-klonowy, klonowo-dębowy, brzozowo-klonowy itp. Są też bagienne olesy (olsy), złożone z wierzby, olszy czarnej, brzozy i kruszyny, łęgi - na glebach wilgotnych porośniętych wierzbą, topolą, jesionem, olszą i dębem oraz grady - wielogatunkowe lasy liściaste z roślinnością światłolubną (dęby, graby, lipy. klony). Środkowe piętro lasu (tzw. podszyt) stanowią krzewy i krzewinki - np. leszczyna, maliny, zaś • runie leśnym występują paprocie, mchy, widłaki i niektóre gatunki traw. Dzięki temu, że korony drzew są przepuszczalne dla światła, runo leśne i podszyt mogą się dobrze rozwijać, często w ytwa-^r'*jąc owoce, co przyciąga dużą liczbę ptaków. Ze ssaków w niezmienionym lesie liściastym występują żubry (w Ameryce bizony), łosie, jelenie, samy. dziki, zające, wiewiórki, myszy, ryjówki, krety, mniej liczne są drapieżniki: wilki, lisy, niedźwiedzic, kuny, borsuki, łasice, u na kontynencie

_