ebook Typy Broni i Uzbrojenia8 Samolot bombowy Vickers Wellington Page

Wellington IC GR-H (R1006) z dywizjonu 301 podczas załadunku bomb

cjalną umowę na budowę prototypu podpisano w grudniu 1933 r. Samolot otrzymał wstępne oznaczenie: typ 271. Po półrocznym okresie przygotowań konstrukcyjnych Ministerstwo Lotnictwa zrezygnowało z zespołu napędowego w postaci silników chłodzonych cieczą Rolls-Royce Goshawk oraz zniosło ograniczenie masy własnej konstrukcji. Wzrost masy własnej spowodował konieczność zastosowania silników o większej mocy. Wybór konstruktorów padł na silniki Bristol Pegasus FŁ.5.SM, chłodzone powietrzem. W wyniku poprawek w projekcie masa własna konstrukcji wzrosła z 2858 kg do 5220 kg. Opóźnienia spowodowane zmianami warunków, jakim winna odpowiadać konstrukcja, nadrobiono przez wykorzystanie podzespołów od wcześniejszych konstrukcji samolotów Vickers. Rozwiązanie usterzenia poziomego i pionowego zaczerpnięto z samolotu Vickers--Supermarine Stranrcar. Prototyp typ 271 Crecy, o konstrukcji całkowicie metalowej, krytej płótnem i z chowanym podwoziem wykonał pierwszy lot 16 czerwca 1935 r., pilotowany przez mjr. J. „Mutt” Summersa, szefa pilotów doświadczalnych zakładów Vic-kcrs, 3. N. Wallisa i T. Westbrooka. Pierwszy lot potwierdził w pełni słuszność założeń konstrukcyjnych. Samolot napędzany dwoma silnikami Bristol Pegasus X (seryjne oznaczenie silnika Bristol Pegasus PE.5.SM) o mocy

673.2    kW każdy, masie w locie 9525 kg, osiągnął prędkość 402,3 km/h.

Przewidywane uzbrojenie samolotu stanowić miały dwa karabiny maszynowe Levis kal. 7,69 mm, umieszczone w przednim i tylnym stanowisku strzeleckim, oraz ładunek

2041.2    kg bomb w układzie 9 X 226,8 kg lub w przypadku dalekiego zasięgu 9 X X 113,4 kg. Załoga samolotu liczyła cztery osoby, lecz mogła być powiększona do pięciu osób, po zastosowaniu górnego stanowiska strzeleckiego, uzbrojonego w jeden karabin maszynowy Levis i chowanego w kadłub. Pierwszy oficjalny pokaz samolotu nastąpił na wystawie sprzętu lotniczego RAF w Hen-don w końcu czerwca 1936 r., gdzie wzbudził duże zainteresowanie. Po przejściu oficjalnych prób państwowych Ministerstwo Lotnictwa złożyło pierwsze zamówienie na 180 samolotów zbudowanych w oparciu o typ 271, który w dniu 8 września 1936 r. otrzymał na

zwę Wellington. Podczas wystawy w Hendon samolot nosił nazwę Crecy, zgodną z przyjętą w RAF zasadą nadawania samolotom bombowym nazw miast. Zmianie uległa także numeracja wymagań technicznych Ministerstwa Lotnictwa na B.29/36, w ramach których ujęto wszystkie wprowadzone zmiany.

W kwietniu 1937 r. podczas prób wojskowych samolot typ 271 uległ całkowitemu zniszczeniu podczas przekroczenia dopuszczalnej prędkości w locie nurkowym. Pilot uratował się skacząc ze spadochronem, a towarzyszący mu inżynier pokładowy zginął.

Przystępując do produkcji seryjnej samolotu Wellington, zespół konstrukcyjny dokonał szeregu przeróbek, które polegały głównie na zastosowaniu silników Bristol Pegasus XVIII, stanowisk strzeleckich umieszczonych w wieżach Vickers o napędzie hydraulicznym z dwoma karabinami maszynowymi Browning kal. 7,69 mm w każdej wieży. Ponadto przewidywano instalację opuszczanego górnego stanowiska strzeleckiego w centralnej części kadłuba, o takim samym uzbrojeniu. Najważniejszym jednak problemem było rozmieszczenie zbiorników paliwa o łącznej pojemności 3164 dcm³. Problem ten został rozstrzygnięty 14 grudnia 1936 r. w Weybrid-ge. Zbiorniki paliwa zostały zlokalizowane w skrzydłach pomiędzy dźwigarami. W każdym skrzydle umieszczono trzy oddzielne zbiorniki paliwa, połączone przewodem z kolektorem położonym w dolnej części kadłuba.

Przed przystąpieniem do ostatecznej produkcji seryjnej w zakładach Vickers dokonano jeszcze jednej przeróbki samolotu, w związku z opracowywanym od 1935 r. ciężkim samolotem bombowym Warwick (zamówienie Ministerstwa Lotnictwa B.l/35). Aby ułatwić produkcję obu samolotów, postanowiono dokonać częściowej unifikacji ich konstrukcji, przez zastosowanie jednakowych kształtów kadłuba, płata i usterzenia. Do opracowanego dla typu 271 zespołu płat—silnik zaprojektowano nowy kadłub o zwiększonej długości i powiększonym przekroju poprzecznym wg projektu B.l/35 oraz nowe usterzenie pionowe i poziome. W nowym samolocie Dostanowiono zastosować wciągane kółko ogonowe oraz wzmocnić uzbrojenie obronne do czterecn karabinów maszynowych, umieszczonych w trzech stanowiskach strze-

2