Foto2929

IW SSgma 2

■\tomsnwn s9 i śmdbó* sa pola n&i z kryzysem. Jednak należy stwierdzić y»łwk-aa>* 2t płaBonuc. aozwijzny je cywilne. różni się od wojsfaw^o w samych atooeadL Wopkem planowanie jest związane z mszczeniem nie-pezyyactia. mmyai sfc«y. wwj vn}’. narodowości iip. Planowanie cy-t^K su za t*^*¹** lasowanie życia i aknwis łudzi niezależnie od wyznania, kalane sŁócy cn bkówdśo. W związku z tym należy kierować się imymi łnaoJm Płsnune cywilne w ranach zarządzana kryzysowego ma przede wszystkim ai ede obedeaie zagrożeń, jakie w naszej społeczności mogą wy-są»i 352 sga poi»«iedzxćjiŁrai awkatni dysponujemy w sensie ludzkim. sKiube : sprzętowym. Ma również za zadanie powołać zespoły łudzi, spe-ęife&ir, dRŚK skubmy, odpowiednio je przygotować (w sensie nabycia c«^i«iahkk iwai‘jęmu:ci. jak i wyposażenia w odpowiedni sprzęt) do wyko-nwa czynności ratowniczych i to spośród osób. które w ramach właściwie dodatkowych obowiązków będą walczyli z przeci wnościami losu. Bieżący rak, szczególny w historii Polski (wypadek samolotu w Smoleńsku, na pokładzie którego zginęli najważniejsi obywatele naszego kraju, duża powódź majowo--czerwcowa oraz skutki gwałtownych ulew sierpniowych) podpowiada, że przygotowanie struktur do walki z przeciwnościami pogodowymi jest obowiązkiem nas wszystkich, a w szczególności administracji samorządowej i rządowej. Planowanie powinno uwzględniać procedury współpracy z przełożonymi (starostwo, województwo, rząd), z sąsiadami (gminami, powiatami, województwami), w tym z innymi krajami w ramach umów sojuszniczych. Powinno również uwzględniać wsparcie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w razie wprowadzenia wyższych stanów gotowości obronnej kraju, jak i użycia ich do realizacji zadań z zakresu zarządzania kiyzysowego.

2.1.1. Rodzaje planowania

Z uwagi na czas realizacji możemy wyróżnić następujące rodzaje planowania:

-    strategiczne (powyżej 5 lat) - plan przyszłości, wiga gminy, miasta realizowane w skali jednej kadencji dzięki odpowiedniemu postępowaniu i realizowaniu zadań ku temu zmierzającymi,

-    długoterminowe (od 2 do 5 lat) - konkretne czynności związane z realizacją celu głównego,

-    średnioterminowe (od kilku miesięcy do roku) - to część składowa realizacji planu długoterminowego,

-    krótkoterminowe (do tizech miesięcy) - konkretne zadania do wykonania będące częścią składową planu średnioterminowego, -

1 Metącc-szczgptowe czynności realizowane codziennie łub w skali tygodnia Wykorzystując pojęcia planowania wojskowego, możemy planowanie podzielić na składniki w postaci:

-    planowania taktycznego—wybudowanie basenu miejskiego (l rok do 2 łat),

-    planowania operacyjnego-stworzenie rekreacyjnej bazy sportowej (2 do S tat).

-    planowania strategicznego - stwoizenie miasteczka rekreacyjnego dla miesz-kańców z pełną bazą rekreacyjno-wypoczynkową (5 do 10 łat).

Z ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzania kryzysowym (DzU Nr 89, poz. 590 z dnia 21 maja 2007 r. z późn. zm.) wynika, że -Zarządzanie kryzysowa to działalność organów aAninktrarji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobiegania sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, osuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej”.

2.1 .Z Planowanie a fazy zarządzania kryzysowego

Z zacytowanego powyżej art. 2 ustawy wynika, że zarządzanie kryzysowe funkcjonuje w oparciu o 4 fazy tj.: zapobieganie, przygotowanie, reagowanie i odbudowa. Każdej z faz podporządkowano określone czynności, które winny być realizowane przez odpowiednie komórki administracji samorządowej i rządowej. Poszczególne fazy charakteryzują się następującymi zadaniami:

I    Faza - ZAPOBIEGANIE to działania, które eliminują lub redukują prawdopodobieństwo wystąpienia katastrofy albo ograniczają jej skutki poprzez:

1)    analizę (kategoryzację) zagrożeń,

2)    ocenę wrażliwości społeczeństwa na zagrożenia,

3)    regulacje prawne,

4)    racjonalne planowanie zagospodarowania przestrzennego,

5)    gospodarowanie budżetem,

6)    ocenę strat ludzkich, mienia i infrastruktury powodowanych przez katastrofę,

7)    określenie planu działań zapobiegawczych,

8)    określenie zasad i sposobów kontroli i nadzoru.

II    faza ^PRZYGOTOWANIE to planowanie, jak należy zareagować w przypadku katastrofy, a także działania mające na celu powiększenie zasobów sił i środków niezbędnych do efektywnego reagowania poprzez:

1)    opracowanie planu zarządzania kryzysowego,

2)    budowę centrum zarządzania kryzysowego,

3)    określenie zasad komunikacji,

4)    określenie systemów monitorowania,

5)    organizację systemu alarmowania i ostrzegania ludności,

6)    określenie procedur zwracania się o pomoc i jej udzielania,

7)    określenie zasad stosowania przymusu prawnego w stosunku do ludności, organizacji pozarządowych i sektora prywatnego,