Geografia turyzmu0

1” fi. Zagospodarowanie l<iivsiyr/.nc

wyposażone w ur/.ąd/.eum sport owo-rckracyjnc (sauny, gabinety odnowy biologicznej, baseny, koiły tenisowe) ora/, bazę gastronomiczno-rozrywkową. Przykładami hoteli kongresowych w Polsce są warszawskie hotele: „Marriott”, „Jan III Sobieski” i „Vietoria’\

TiihHii 12. Wybrane kryteria przyznawania kategorii hotelom w Polsce według przepisów z 1999 r.

Kategorie (liczba gwiazdek)

wyiena	1	2' . c	3	4' J	' '3
Powierzchnia pokoju			; I*;-**,		itóii
2-osobowego (nr)
Klimulyzacja	x			tpv.'	tak uy
Telefon w pokoju		'	50% pokoi ;	... „	' ;;iy
Telewizor w pokoju	/ ■		tak	.• :tak	tak-%~?r
Radio w pokoju		tfil		■r
Fotele w pokoju			-> t		tak^jjlr
Wanna	tak vv:h	tak	iak	iNLś ? :^:ri H-ii r	m ii
Serwowanie posiłków	'7.7 >*7777		l^rgódżih	24 godziny	24 godziny
Zmiana pościeli	co 3 dni	©a 3 dni	^1 , ;	codziennie	codziennie
Suuna w hotelu		;J. Sc,,V>-:	^:	'tak •	. tak^niu
Obaługa bagażowa		• '"i-, _^Ł	. tak^;	;:;7 .tak	^; MIs3k^:
Przyitosowanic do obsługi oiidb niepełnosprawnych		-7:77;.';-p		•" żak- "	tukjynff
Wymiana wolut	Lr t	fakultatywnie	fc;:r	Jtak
Kwiaciarnia		/ y	fakultatywnie fakultatywnie		-tfev:
Keatauracja	:^riyX	a::;;	tak	tak	1
(łaraż, purking Zeupót nul wielofunkcyjnych	xH7.lv
		fakultatywnie
/1 il Iii ti|mi>wiin<> ziu podstawie Załtjcznika nr J do rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1999 r.					w sprawie obiektów
hotrh<i«ki< h I mnych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie [Dziennik Ustaw nr 10, poz. 87, z 5 lutego 1999 r.].

Przyjęło się, że do określenia standardu usług hotelarskich stosuje się oznaczenie kategorii hotelu przez odpowiednią liczbę gwiazdek. Powszechnie jest stosowany podział na pięć kategorii hoteli w zależności od ich wyposażenia technicznego oraz zakresu i jakości oferowanych świadczeń. Najwyższą kategorię stanowią hotele klasy Lux (5-gwiazdkowe), często należące do ogólnoświatowej organizacji zajmującej się rezerwacją miejsc nazwanej The Leading Hotels of the World („Wiodące Hotele Świata”), natomiast najniższą, obiekty 1-gwiazdkowe i pozostające poza klasyfikacją (o wysokim standardzie usług w hotelach 5-gwiazd-kowycli może świadczyć to, że muszą one mieć własne urządzenia do uzdatniania wody oraz stałe połączenie telefoniczne ze strażą pożarną).

Znaczna część hoteli wyższych klas (5 i 4 gwiazdkowych) należy do kilkudziesięciu łańcuchów (ang. rhains) hotelowych o zaulęgu ohc|nnijącyni niemal cały świat. Na ogól łańcuch (syntem) hotelowy jem definiowany jako zespól obiektów hotelowych kierowany przez centralny *ar*ąd, Utrzymujący jednolity standard ł /iikres usług, prowadzący okietfhmii wspólną politykę ekonomiczną ojh/ nią|ąt v własny system rezerwacji miejsc noclęgowych obejmujący wszystkie jednostki organizacyjne. Blemenlami wyróżniającymi łańcuch hotelowy mogą być równie/ cechy zewnętrzne obiektów, icłi umeblowanie itp.

Zdaniem T. Tułibackiego |1992] cechami charakterystycznymi systemów ho telarskich są:

•    jednolitość warunków lokalizacyjnych,

•    ujednolicona struktura organizacyjna,

•    ujednolicona dokumentacja eksploatacyjna,

•    ujednolicony standard wyposażenia części noclegowej i gastronomicznej,

•    ujednolicony zakres usług i system obsługi gości,

•    własny system rezerwacji,

•    jednolity system komputerowy we wszystkich podległych obiektach,

•    zunifikowany emblemat hoteli,

•    właściwie zorganizowany system koncesyjny.

Łańcuchy hotelowe można sklasyfikować biorąc pod uwagę następujące kry

leria:

•    formę własności (przedsiębiorstwa państwowe, spółki giełdowe, firmy jo-int-venture, przedsiębiorstwa rodzinne),

•    strukturę organizacyjną (np. łańcuchy działające na zasadzie franchisingu, czyli użyczania nazwy, lub też podzielone na sieci),

•    wielkość (ze względu na liczbę obiektów lub liczbę pokoi hotelowych),

•    przynależność narodową (największe łańcuchy mają na ogół formę ponadnarodowych spółek giełdowych),

•    standard świadczonych usług,

•    przeznaczenie obiektów (np. specjalizujące się w hotelach tranzytowych, hotelach-kasynach, hotelach uzdrowiskowych),

•    średnią wielkość obiektów,

•    zasięg geograficzny działania (np. zasięg globalny, kontynentalny, krą|owy. regionalny),

•    przeważający typ lokalizacji obiektów (np. w miastach, przy lotniskach, przy szosach i węzłach drogowych, w uzdrowiskach).

Jednymi z pierwszych łańcuchów hotelowych były, mające początki przed I wojną światową lub w okresie międzywojennym, amerykańskie systemy Milion Hotels Corp. (założony przez Conrada Nicholsona Hiltona na początku XX w, w Teksasie i Nowym Meksyku), Western Hotels (obecnie Westin Hotels & Re sorls, jego początki sięgają 1930 r.) i Sheraton Corporation of America (początki w 1937 r., od 1947 r, notowany na giełdzie nowojorskiej) [Williams, Montanuri I995|, sieć Truvclodge Hotels (1939 r., w 1990 r. weszła w skład nowo powstałego llospilalily FrunehUc Systems, od 1997 r. Cendant Corp.)., Ilest Western Motels (1946 r., obecnie Hest Western International Ine.) i Intcr-Confmentul Hotels Corp.