HWScan00166

W tym przypadku praca maszyny mogłaby być ekonomiczna, gdyby spulchnienie urobku k_s = 1,6. Dla k_s < 1,6 uzyskiwalibyśmy zbyt małe napełnienie k_n < 0,8. W tym granicznym przypadku (k_s = 1,6, k_n — 0,8) uzyskiwana wydajność techniczna wynosiłaby tylko Q_t 3600 m'7h. Wydajność 7200 m³/h można byłoby uzyskać tylko przy współczynniku spulchnienia k_s = 1,2. Przy takiej jednak wydajności ze względu na

Rys. 4.44. Wydajność koparki łańcuchowej WŁ 1120 w zależności od jednostkowych

sił kopania

zwiększoną moc podnoszenia maszyna nie mogłaby urabiać skał, których opór kopania byłby większy od k_F — 3 kG/cm² dla y_c = 2,5 T/'m^:! oraz k_F = 3,8 kG/cm² dla y_c — 1,0 T/m^;!. Odpowiednie wartości k, mogłyby wynosić wtedy k_L = 59 kG/cm I i k, - 78 kG/cm.

Z wykresu można też określić każdorazową objętość urobku na pierwszym przenośniku odbierającym. Urabiając caliznę na przykład przy Q_t = 5000 m^;Vh, uzyskujemy dla k_s = 1,4 napełnienie naczynia k_n — 1,1 (punkt K na rys. 4.43). Przemieszczając się po krzywej k_s — I (Q_t), dla stałego k_n = 1 otrzymamy w punkcie przecięcia tej krzywej z osią rzędnych w punkcie M objętość urobku na przenośniku, która wynosi w tym przypadku 7200 m^;:/h. Analogiczne zależności dla koparki łańcuchowej WŁ 1120 ujmuje rys. 4.44.

4.10. Przykład obliczenia mechanizmu urabiania koparki łańcuchowej

Założenia:

Wydajność techniczna Q_t = 1250 m³/h.

Rodzaj urabianej skały — piaski drobne i pylaste zagęszczone.

Ciężar objętościowy yi₀ = 1,8 T/m³ (wilgotność naturalna 10%), (tablica 1.2).

Nominalny jednostkowy powierzchniowy opór kopania k_Fn = 0,9 kG/cm-(tablica 1.2).

Współczynnik spulchnienia k_s = 1,2 (tablica 1.2)

Współczynnik napełnienia i zmienności obrotów k_nk₀ = 1,2.

Prędkość łańcucha naczyniowego v_n = 1 m/sek.

Sprawność mechaniczna t]_m = 0,85.

Stosunek podziałki naczyń do podziałki łańcucha /. = 4.

Urabiająca długość wysięgnika (rys. 3.16) L 28 m.

Obliczenia:

Wydajność teoretyczna wynosi

Q, - O,    = —i '/'²- = 1250 m³/h

Podziałkę naczyń t_n obliczamy z wzoru (4.8), przyjmując dla naczyń znormalizowanych K = 4,5 (wzór (3.14)

t„ =

Przyjęto

r l Qi

4    1250

60 V K v‘_n ' 60 \    4,5    1

= 2,22 m

²ⁱ

skąd podziałka łańcucha

24 m

2,24

—^    *= 0,56 m

Pojemność naczynia

I = Kt-> = 4,5 • 0,56³ ** 0,8 m³ Przekrój urabianej skiby według wzoru (4.11)

I k_n ko 0,8    1,2

F =

K

28 1.2

= 0,0285 m- — 285 cm-

Optymalna grubość skiby według wzoru (4.18) przy współczynniku zaokrąglenia ostrza cp = 1,45 wynosi

.    _ F    ,/-T    . " 285

^h^'~ b    | V    | w ^=14cm

Optymalna szerokość skiby według wzoru (4.17) z kolei b_opł ⁼ V V F ~ V 1.45 * ^{285 =} 20,3 cm