Scan 110328 0008

7

UNIKATOWE WŁAŚCIWOŚCI PSYCHOTERAPII GRUPOWEJ

OSZCZĘDNOŚĆ KOSZTÓW

Pratt pracował z pacjentami, którzy byli zbyt ubodzy, by płacić za alternatywne formy leczenia, a kilku innych pionierów podejścia grupowego leczyło osoby psychotyczne, które stać było jedynie na opiekę instytucjonalną. W Anglii podczas drugiej wojny światowej i w następnych latach ogromna liczba ofiar zaburzeń psychicznych przy nielicznym personelu szpitalnym i ograniczonych zasobach ekonomicznych uczyniła z leczenia grupowego najpraktyczniejszą dostępną metodę i doprowadziła do gwałtownego rozwoju zarówno psychoterapii grupowej, jak i badań w tej dziedzinie.

Przynajmniej w jednym badaniu leczenie grupowe okazało się skuteczniejsze i/lub tańsze niż leczenie indywidualne (2). W przyszłości, gdy za terapię coraz częściej będą płacić firmy ubezpieczeniowe, te praktyczne względy skuteczności i kosztów będą odgrywać coraz większą rolę. Niejeden przewidujący terapeuta grupowy uważa, iż niebawem klinicyści będą musieli usprawiedliwiać terapię indywidualną i bronić swoich decyzji niekierowania pacjenta na tańszą terapię grupową (10)!

UNIKATOWE WŁAŚCIWOŚCI PSYCHOTERAPII GRUPOWEJ

Terapia grupowa jest tańsza, ale to nie jedyna jej zaleta: ta forma leczenia ma wyjątkowe cechy terapeutyczne, które nie występują w innych psychoterapiach. Nie ma sobie równych, ponieważ korzysta z potężnego narzędzia terapeutycznego, jakim jest grupa. Potęga tego narzędzia wynika zaś z roli, jaką relacje interpersonalne odgrywają w naszym rozwoju psychicznym.

RELACJE INTERPERSONALNE I ROZWÓJ PSYCHICZNY

W roku 1799, opisując Dzikie Dziecko z Aveyron, francuski psycholog zauważył, że wychowanie dziecka w całkowitym oderwaniu od społeczeństwa i jakichkolwiek interakcji z ludźmi doprowadziło do „stanu bezmyślności i barbarzyństwa [...] stanu, w którym jednostka, pozbawiona charakterystycznych cech swojego gatunku, wegetuje marnie i nie ma ani rozumu, ani uczuć" (11). Pełny zakres relacji interpersonalnych ma zasadnicze znaczenie dla normalnego rozwoju gisychicznego człowieka.

Ta prosta przesłanka pozwala uznać osobowość i wzorce zachowania za wynik wczesnych interakcji z innymi znaczącymi istotami ludzkimi. Wiemy na przykład, że zarówno u ludzi, jak i u innych naczelnych powodzenie w budowaniu przywiązania i więzi jest warunkiem koniecznym adaptacyjnego rozwoju