~LWF0165

332

Lange, 1962: Texte zu germanischen Bekehrungsgeschichte, wyd. W. Lange. Tubingen.

Laxdoela saga, 1896: wyd. K. Kalund, ASB, t. 4. Halle.

Laxdoela saga, 1934: wyd. Einar Ól. Sveinsson, 1F. t. 5, Reykjavik.

[Laxdoela saga], 1973: Saga rodu z Laxdalu, tłum. A. Załuska-Strómberg, Poznań.

Liwiusz. 1974: T\lus Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, tłum. M. Brożek, Wrocław.

Martinus saga byskups, 1877: Heillagra manna Sogur, t. 1.

Norges Gamie Love intid 1387, 1846-1848: t. 1-2, wyd. R. Keyscr, P.A. Munch, Christiania.

Norges Indskrifter med de aeldre Runer, 1905-1924: wyd. S. Bugge, M. Olsen, t. 1-3, Christiania.

Norges Indskrifter med de yngre Runer, 1941-1960: wyd. M. Olsen, A. Liestol, Oslo.

Norna-Gests Thattr, 1943: FN, t. 1, Reykjavik.

Norrona lovkvdden, 1929: Norrona lovkvdden fran 800- och 900-talen, wyd. I. Lindquist, t. I, Lund 1929.

Olafs saga Tryggvasonar en mesta, 1958-1961: wyd. Olafur Halldorsson, K0benhavn (Editioncs Amamagnaeanae, Series A, t. 1-2).

Origo gentis Langobardorum, 1878: MGH Scriplores rerum Langobardicarum et Italicarum sacc. VI-IX, wyd. G. Waitz, Hannoverae.

Orkneyinga saga, 1965: wyd. Finnbogi Gudniundsson, IF, t. 34, Reykjavik.

Orvar-Odds saga, 1892: wyd. R.C. Boer, ASB, t. 2, Halle.

Orvar-Odds saga, 1943: FN, t. 1, Reykjavik.

Owidiusz 1977: P. Ovidii Nasonis Metamorphoses, wyd. W.S. Anderson, Leipzig (Teubner).

Paulus Diaconus, Historia Langobardorum, 1878: MGH SS Rerum Langobardicarum et Italicarum saec. VI-IX, wyd. L. Bethmann, G. Weitz, Hannoverae.

Pauzaniasz, Opisanie Grecji, 1989: U stóp boga Apollona. Z Pauzaniasza Wędrówki po Helladzie Księgi VII, IX, X, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, H. Podbielski, Wrocław.

Paweł Diakon, Historia Umgobardów, 1995: Historia rzymska, Historia Longobardów, tłum. I. Lewandowski, Warszawa.

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, 1980: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Opracował zespół biblistów polskich z inicjatywy Benedyktynów tynieckich, Poznań, Warszawa.

Pliniusz Starszy, 1958-1962: Natural history, wyd. H. Rackam, t. 1-10, Cambridge/Mass. London (Loeb).

Prokopiusz z Cezarei, 1961-1962: Procopius with an English translation by H.B. Dcwing, History of the Wars, t. 1-5, London-Cambridge/Mass. (Loeb).

Riniberti Vita Atiskari, c. 19, 1961: Quellen des 9. und 11. Jahrhunderts zur Geschichte der Hambur-gischen Kirche und des Reiches, wyd. W. Trillmich, Darmstadt.

Saxo Grammaticus, 1931: Saxonis Gęsta Danorum, wyd. J. Olrik, H. Racder, t. 1, Hauniae 1931.

Skjaldedigtning, 1912-1915: Den norsk-islandske Skjaldedigtning, B. Rettet text, wyd. Finnur Jons-son, t. 1-2, K0benhavn-Kristiania.

Snorri Sturluson, 1931: Edda Snorra Sturlusonar, wyd. F. Jónsson, K0benhavn.

Snorri Sturluson, 1982: Edda. Prologue and Gylfaginning, wyd. A. Foulkes. Oxford.

Snorri Sturluson, 1998: Edda. Skaldskaparmal, t. 1 (Introduction, Text and Notes), t. 2 (Glossary and Index ofNames), wyd. A. Foulkes, London.

Snorri Sturluson, 1999: Edda. Hattatal, wyd. A. Foulkes, London 1999.

Snorri Sturluson, 1916: The Prose Edda by Snorri Sturluson, tłum. A.G. Brodcur, New York.

Snorri Sturluson, 1925: Die jiingere Edda, tłum. G. Neckel, F. Niedncr. Jena (Thule, t. 20).

Snorri Sturluson, 1991: UEdda. Recit de mythologie nordiąue, tłum. F.-X. Dillmann, Paris.

Snorri Sturluson 1828: Nowa Edda [w:] Edda to jest księga dawnych Skandynawii mieszkańców. Starą Saemundiańską w wielkiej części tłumaczył. Nową Snorrona skrócił Joachim Lelewel, Wilno.

Snorri Sturluson, 1911: Heirnskringla. Nóregs konunga sogur, wyd. F. Jónsson, K0benhavn.

Snorri Sturlusson, 1941-1951: Heirnskringla, IF, t. 26-28, Reykjavik.

Soguhrot af nokkurum fornkonugum i Dana- okSviaveldi, 1944: FN, t. 2, Reykjavik.

Solarljod, 1991: wyd. NjordurP. Njardvik, Rcykjavik.

Sozomen Hermiasz, 1980: Historia Kościoła, tłum. S. Kazikowski.

Sturlunga saga, 1946: wyd. Jón Johanesson, Magnus Finnbogason, Kristjan Eldjam, t. 1, Reykjavik. Sturlunga Saga, 1970: tłum. Julia H. Mac Grew, New York.

Styrbjarnar thattr, 1860: Flateyjarhok, t. 1, Christiania.

Tacitus Publius Cornelius, Germania, 1937: Die Germania des Tacitus erleutert von R. Much. Heidelberg.

Tacitus Publius Cornelius, 1951-1956: The Histories, The Annals, tłum. C.H. Moore, J. Jackson, t. 1-5. Cambridge/Mass, London (Loeb).

Tacitus Publius Cornelius, Historiae, 1989: Comelii Taciti Libri qui supersunt, wyd. S. Borzsak, K. Wellesley, t. 2, cz. 1: Historiarum Libri, Leipzig (Teubner).

Tacyt, 1957: Dzieła, tłum. S. Hammer, t. 1-2.

Tattr Tiranda ok Thorhalls - patrz Flateyjarbók, t. 1, 1860.

Thattr Thonalds ens vidforla, 1905: wyd. B. Kahlc, ASB, t. 11, Halle.

Thidreks saga, 1853: Saga Thidriks Konungs af Bern, wyd. C.R. Unger, Christiania.

Thjodolfr inn Hvini, 1997: The Haustlong of Thodolfr of Hvinir, wyd. R. North, Hisarlik Press. Thorsteins thattr baejarmagns, 1944: FN t. 3, Reykjavik.

Trojumanna saga, 1892-1896: Hauksbók, K0bcnhavn.

Vatnsdoela saga, 1939: wyd. Einar Ól. Sveinsson, IF, t. 8, Rcykjavik.

Vatnsdoela saga, 1921: ASB, t. 16, Halle.

Vellekla - patrz Einar skalaglamm, Skj.

Viga-Glums saga, 1956: wyd. Jónas Kristjansson, IF, t. 9, Reykjavik.

Vita Anskari - patrz Rimberti Vita Anskari.

Vita Willehadi - patrz FHRG, 1928.

Volsistrophen - patrz Eddica minora.

Volsunga saga, 1943: FN, t. 1, Reykjavik.

Wergiliusz, Eneida, 1967: Yirgil with an English translation by H.R. Fairclough, t. 1, Cambridge Mass.-London.

Wergiliusz, Eneida, 1987: tłum. Z. Kubiak, Warszawa.

Widsith, 1961: Źródła skandynawskie i anglosaskie do dziejów Słowiańszczyzny, wyd. G. Labuda, Warszawa.

Wilhelm z Malmesbury, 1887: Willemi Malmesbiriensis Monachi De Gestis Rerum Anglorum libri ąuinąue, t. 1, London (Rerum Britannicamm Medii Aevi Scriptores, t. 90).

Ynglinga saga - patrz Snorri Sturluson. Heirnskringla.

Ynglingatal - patrz Norrona lovkvaden, 1929.