3582326513

Pytanie zaległe: z 10 maja 2005

3. Zasady organizacji Indywidualnego stanowiska pracy w administracji.

Podstawą powołania każdego stanowiska pracy jest określenie celu o charakterze szczegółowym. Cel ten powinien być jasno i rzeczowo sformułowany.

1.    zasada przystosowalności - najważniejsza dyrektywa ujęta w tej zasadzie polega na tym, aby układać zastaw zadań i obowiązków w taki sposób by było możliwe znalezienie osoby przygotowanej do pełnienia tej funkcji.

2.    Zasada mierników - zestaw zadań i obowiązków nie może być swobodnie interpretowany przez przełożonego, do zestawu należy ustalić i dołączyć mierniki wykonania.

3.    Zasada wywodliwości - wszelkie zadania figurujące w opisie stanowiska pracy powinny dać się wyprowadzić czy to z ogólnych zadań wyższego szczebla czy też z celów instytucji.

4.    Zasada racjonalnej reszty - sprawa powierzona pracownikowi w ramach innych zadań powinna odpowiadać trzem warunkom;

a)    sprawa przydzielona musi mieścić się w zadaniach i obowiązkach jednostki organizacyjnej, do której dane stanowisko należy i której stanowi część

b)    zadanie takie nie może być jednocześnie wymierzone w zadaniach pozostałych stanowisk pracy

c)    zadanie takie powinno być przydzielone przez kierownika a gdy wypływa z inicjatywy pracownika winno być z kierownikiem uzgodnione.

5.    Zasada automatycznego zastępowania nieobecnych - gdy działania mają charakter ciągły, stały; indywidualna organizacja

stanowiska pracy winna zabezpieczać przed sytuacjami, gdy na skutek nieobecności pracownika określone działanie nie może być wykonane ; kwestie zastępstwa powinny być jasno i precyzyjnie z góry określone.

24. 05.05.

1.    Szczeblowa budowa aparatu administracji publicznej.

2.    Problemy organizacji pracy na stanowiskach kierowniczych w administracji.

3.    Kontrola administracji publicznej.

Ad, 1.

Wykonanie wszystkich zadań administracji publicznej zakłada konieczność szczeblowej budowy tego aparatu. Dla poszczególnych, szczebli wyznacza się oikreślane zadania, wiąże się zadania z odpowiednią jednostką podziału terytorialnego jak i wprowadza się hierarchię w aparacie administracyjnym. Liczba szczebli może być różna, najczęściej spotyka się dwuszczeblową strukturę. W teorii organizacji mówi się o strukturach płaskich i smukłych. Smukłe są to struktury wieloszczeblowe. Każda z tych struktur ma zalety i wady. Bardziej korzystne są struktury płaskie charakteryzujące się mniejszą ilośdą szczebli, ale o aparacie bardziej rozbudowanym w poziomie Pozwala to na lepsze manewrowanie ludźmi, wykorzystanie specjalistów i zdobyczy techniki. Wadą struktur płaskich jest to że wiele osób pracuje dla samego urzędu. Główną wadą struktur smukłych jest wolny przepływ informacji między szczeblem centralnym a terenowym i odwrotnie.

Podział zadań między poszczególne szczeble jest dokonywany przez przepisy prawne. Jednak dla szczebli centralnych zastrzega się decyzje dotycząc całego państwa wymagające jednolitego działania. Z podziałem zadań między szczeble wiąże się zasada subsydiamośd (pomocniczośd) tzn. że kompetencje organów należy lckować na jak najniższym szczeblu, na wyższych wymaga merytorycznego uzasadnienia

Ad. 2

Z funkcją kierownika łączy się problem

•    wykonywania poleceń służbowydt

•    powoływania w drodze nominacji

•    zakazu prowadzenia działałnośd gospodarczej

•    specyficznych kompetencji wobec podwładnych