15205

Dystrybutywność kultury polega na tym, że strukturę kultury można dzielić na mniejsze

kultuiy: kulturę polską można dzielić na małopolską czy też śląską.

K. Muszyński stworzył następujący podział kultuiy;

1.    materialna: wytwory świadomości ludzkiej służące podtrzymaniu człowieka jako żywej istoty (strzelba, łyżka)

2.    duchowa: zobiektywizowane wytwory

3.    społeczna: zjawiska kulturowe jak: rodzina, społeczność lokalna, rytuały społeczne, czyli coś co ma znaczenie dla podtrzymywania społeczeństwa.

Funkcje kultury:

•    tworzy sposoby zachowań, praktykę społeczną

•    zespół normatywnych sądów określających zachowanie, efekty tych działań są widoczne, gdy zostaną zinterpretowane

•    kultura daje narzędzia potrzebne do określenia kultury

Wykład 2

Historia antropologii:

1.    Okres odrodzenia - w tym okresie ogromne znaczenie miały wielkie odkrycia geograficzne, między innymi dzięki odkryciom zaczęto dostrzegać inność, różnice między ludźmi.

•    Michał Montaigne - w centrum uwagi tego francuskiego filozofa-humanisty zawsze był człowiek

•    Hugo Grocjusz - podzielił prawo na prawo stanowione (zależne od przemian politycznych i historycznych) oraz prawo natury (wypływa z trwałej ludzkiej natury przez co jest niezmienne); twierdził on także, ze natura ludzka dąży do życia w społeczeństwie

•    Monteskiusz- w średniowieczu obowiązywało jedno, uniwersalne prawo- prawo boskie; Monteskiusz twierdził zaś, że narody sa tak różne, że nie można stworzyć jednego praa, które będzie obowiązywało wszystkich; był również zdania, że prawo stanowione ma pokonywać dzikość i poskromić żywioł natury

2.    Okres oświecenia -

•    Jan Jakub Rousseau - „Emil- o wychowaniu”- przedziwny człowiek- głosił poglądy o wychowaniu, a sam mając piątkę dzieci oddał je do przytułku, zresztą wcale nie znając ich imion. W swojej rozprawie głosił tezę, ze nauka prowadzi do dobrobytu, dobrobyt przeradza się w zbytek, a zbytek w nadmierne rozprężenie i rozpieszczenie. Dlatego też twierdził, że chociaż człowiek rodzi się dobiy, to potem nauka i wychowanie robią z niego człowieka złego i zdegenerowanego. Stworzył on również pojęcie „dobry dzikus” jako określenie człowieka dobrego z natury, żyjącego według instynktów; „dobrzy dzicy” to najczęściej chłopi, którzy żyli nie skażeni literaturą czy nauką. Pojęcie to zrodziło się w związku z niechęcią Rousseau do pracy zarobkowej, uważał, że świat, w którym trzeba pracować to piekło.

3.    XIX wiek - Od kultury do nauki

•    Karol Darwin - (1859r.) "O powstaniu gatunków” - Człowiek, jako istota, ma te same cechy zawsze i wszędzie, a ich rozwój w różnych miejscach i czasie.