22536

Model Lasswełla (1948)

Maroid lassMjll. postrzegał komunikowanie jako proces linearny, którego struktura odpowada pięciu podstawowym pytaniom Kto mówi? - Co mówi? - Za pośrednictwem jakiego kanaki? - Oo kogo mew? - Z jakim skutkiem?

Model l nsNweilit prz odstawia komunikowanie jako sekwencję zdarzeń zaczynających się od jednej osoby a kończących się pewnym elektem, którego doświadcza inna osoba Pięć kluczowych elementów komunikowania 1. Nadawca.?. Komunikat (przekaz).

3. Kanał komunikacyjny,4 Odbiorca.

5 Wpływ przekazu w postaci określonego efektu, l asswell przedstnMa kominkowanie jako proces linearny, jednostronny

Model Sh*mona I We areno.

obejmuje pięć podstawowych komponentów Źródło informacji, nadajnik, odbiornik, adresat i szum Został on stworzony <ln opisania kom unfcowonią za pośrednictwem telefonu Osoba telefonująca <lo kogoś jest Źródłom informacji. Miot on natomiast jest nośnfciem informacji transmitującym przekaz w postaci sygnału elektrycznego

Model zakłada. źe:l. komunikowanie jest bardziej linearną sekwencją transmisji i odbioru niZ jako dynamiczną interakcją pomiędzy ludZmi,?. szum isawije tylko wewnątrz przekazu.3. model ten ma charakter mochaniczny

Model przekazu sygnałów Shonnonal Weavera V zamierzeniu jogo twórców dotyczy! ffansmtsji sygnałów w strukturach todtnicznych, takich jak telefon czy telegra! Prosty zabieg zastąpienia .nadajnika* nadawcą, a .odbiornika* odbiorcą po/w**l na recepcję tego modelu przez naukę o kem unfco warw i I zaslosowarwr go do anaftzy procesów porozumiewania się ludzi Naleiy go zakwatfikowoć do kategorii modeli operacyjnych, bowiem pozwala przewidywać przebieg procesu C. Sharmon i W Weaver wprowadził nowe kategone, takie jak szum informacyjny (Źródło zakłócili) przepustowość kandu. kod (kodowanie - sygnał nadany i odkodowanie - sygnał odebrany). Celem badaczy było stworzenie ogólnego modelu komunikowana, który byłby podstawą lecr* informacji, odnoszącej się do procesów wymiany informacji

Model wspólnoty doświadczeń Schramma Rarwszym z badaczy komunikowania, który zdecydował śę zakwestionować model Rmkt odniesienia da tego wybitnego amerykańskiego uczonego stanowił model cybernetyczny, odwołujący się do reperuiam nadawcy i odbiorcy Kormmikównnie oznaczało dla Schramma dzielenie się jednostki jej doświadczeniami I uczestniczenie w powiej wspólnocie z inną bądZ innymi jednostkami Do zaistnienia takiego procesu autor uważał. IZ niezbędna jest obecność trzech domen U w, takich jak — Źródła, którym moZe być osoba lub organizacja.— przekaz, któty moZe być rozpowszechniany w rozmaitych tonu ach ekspresyjnych,— adresat, czyli jednostka lub pubtezność środków maso^go przekazu Z tzema podstawowymi elementami skfctdowyuii procesu komunikowania są związane fazy jego przebiegu. Rorwszy z nich jioiega na kodowaniu przez Zródk), następny to interpretacja zawarta w przekazie i ostatni dotyczy dekodowania przez adresata. Ola badacza najważniejsze w takim procesie |est .zsynchronizowanie* Źródła z adresatem. t) połączenie ich wspólnymi ideami, wiedzą. postawami

Modd Lasswełla. Postrzegał komina kowani o jako proces linearny, którego struktura odpowiada piędu podstawowym pytaniom Kio mów*? - Co mówi? - Za pośrednictwem jakiego kanaki? - Do kogo mówi? - Z jakim skutkiem? Model przedstawia kominakcwanie jako sekwencję zdarzeń zaczynających się od jednej osoby a kończących się pewnym elektem, którego doświadcza inna osoba. Ręć kluczowych elementów komumkotwinia 1 Nodawca.2 Komunikat (pr?ekaz),3 Kanał komunfcacyjny.4 Odbiorca .5. W|>ływ przekazu w postaci określonego efektu