26111

kluczową kwestią jest „ komuników alność elementu kulturowego”, tj. możliwość jego wyrażenia i przekazania

najłatwiejsze jest przekazanie technik zdobycia pożywienia i produkcji -nie wymaga to mowy, zasadniczo dają się przekazać techniki materialne i ich wytwory

najtrudniejsze z kolei: wzory kultury (np. wzór idealnego małżeństw a)-wymagają przekazania ciągu uwarunkowanych nimi reakcji emocjonalnych i skojarzeń; szczególnie zaś żywotne postawy i wartości, które leżą poniżej poziomu świadomości indywidualnej, rzadko werbalizowane i praktycznie nieprzekazywalne zespolenie elementu/elementów z dotychczasową kulturą zasadniczo społeczeństw a mają swobodę przyjmowania elementów kultury (zdobywcy zazwyczaj nie narzucają podbitym całej kultury) elementy kultury przejmowane są tylko wtedy, gdy da się je zakomunikować bezpośrednio, a rozpatrywane są pod kątem możliwości wykorzystania we własnej kulturze (użyteczność); kluczowe jest pytanie, czy nowy element jest o tyle lepszy od starego, aby wynagrodziło to związany z jego przyjęciem wysiłek i czy jest w ogóle możliwy do zaadoptowania w danej kulturze (zgodność)

nie bez znaczenia dla powodzenia procesu jest prestiż przekaziciela (np. plemię uznawane za „wyższe” cywilizacyjnie)