43827

43827



Człowiek jako osoba

Podobieństwo człowieka do Boga wyraża się przez osobowy charakter bytowania. Od pierwszych chwil swojego istnienia człowiek jest wezwany do samookreślenia i samoświadomości. Są dwa elementy określające osobowość ludzką. Człowiek najpierw stwierdza swoją odrębność w stosunku do wszystkich istot żyjących. Następnie człowiek wchodzi w świadomą relację z osobą Boską, prowadzi dialog. Poprzez możliwość dokonania wyboru człowiek odkrywa swoją zdolność do samostanowienia. Te trzy elementy składające się na osobowość ludzką stanowią podstawę człowieczeństwa, jednak osoba ludzka może się realizować tylko przez swoje ludzkie ciało. Pismo święte nie posługuje się terminem osoba natomiast mówi o sercu człowieka jako o wnętrzu osobowego centrum. Tylko osoba może być kochana i pragnąć kochać innych, jest zdolna do poznania dobra. Im bardziej człowiek staje się osobą tym bardziej odpowiada na Boże wezwanie. Osoba realizuje się tylko przez kontakt z drugą osobą. Klasyczna definicja osoby Boecjusza: indywidualna substancja rozumnej natury.

Kobietą - jej powołanie i godność w świetle opisów stworzenia i w NT

Fragment Rdz 1, 1-2,4 opisuje moc stwórczą Słowa Bożego.” Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz , na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę". Ludzkość jest przedstawiona jako zróżnicowana od pierwszych cłiwil swego istnienia na mężczyznę i kobietę. Taka właśnie ludzkość zróżnicowana płciowo zostaje wyraźnie nazwana Obrazem Boga. w drugim opisie stworzenia Rdz 2,4-25 człowiek stworzony przez Pana Boga i umieszczony w raju, doświadcza samotności, w której obecność zwierząt nie jest dostateczną pociechą. Potrzebuje on odpowiedniej dla siebie pomocy. Adam musi wejść w relację z drugą równą mu istotą, nie jest to relacja podporządkowująca. Tylko kobieta stworzona z tego samego ciała daje przyszłość życiu człowieka. Stworzenie kobiety nadaje ludzkości charakter rzeczywistości relacyjnej osobowo. Niewiasta jest drugim „ja” we wspólnym człowieczeństwie. Od początku relacyjność ukierunkowana jest na komunię czego wyrazem jest podejście do nagości, „chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy nie odczuwali wobec siebie wstydu”. W ten sposób w ciele ludzkim (męskim czy kobiecym) zawarta jest oblubieńcza miłość, czyli zdolność do wyrażania swej miłości, tej miłości w której człowiek osoba staje się darem.

W Nowym Testamencie Maryja jako wybrana córka Syjonu w swej kobiecości w pełni uosabia wypełnienie się wielkich dziel Boga. Maryja żyła tajemnicą miłości Boga, rozpoznawała swoją tożsamość oraz nastawienie serca, postawę i czyny, których Bóg od Niej oczekiwał. Maryja podstawą swojego istnienia uczyniła słuchanie i przyjmowanie Słowa Bożego. Wiara Mam żyje i pogłębia się w pokornym i pełnym miłości posłuszeństwie, „Niech mi się stanie według słowa Twego” (Lk 1,38;), wiara wciąż wskazuje na Jezusa, „zróbcie wszystko cokolwiek wam powie (J 2,5). W najtrudniejszym momencie Maryja odważnie dochowuje wierności, wspierana w jedyną pewność , jaką jest ufność w słowo Boże. Od Maryi można uczyć się znaczenia mocy miłości, którą Bóg wyraża i objawia w życiu swego umiłowanego Syna. Maryja jest wzorem kobiecości: gotowa do słuchania, otwarta, pokorna, wierna, uwielbiająca i oczekująca. osoba i łaska

jako istota duchowa człowiek otwarty jest na nieskończoność, zdolny jest do wykraczania poza siebie i rzeczywistość skończoną (rozum poznaje Absolut, wola pragnie dobra najwyższego) i odczuwa pragnienie nieskończoności. Człowiek będąc jednocześnie istotą śmiertelną, skończoną, ograniczoną przez materię, nigdy nie może sam ze siebie osiągnąć nieskończoności, jest ograniczony w swych możliwościach Te dwa wykluczające się wzajemnie stany ducha człowieka (dążenie do nieskończoności i bezsilna świadomość że sam nie osiągnie tej nieskończoności) otwiera go na łaskę. Przez to że człowiek jest istotą duchową może zjednoczyć się z Bogiem, a przez to dojść do nieskończoności. Bóg, w swojej całkowitej wolności udziela człowiekowi nieskończoności jako dar. Człowiek jako osoba realizuje się w pełni tylko przez zjednoczenie z nieskończoną Osobą.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
46953 skanuj0109 (11) 222 AKSJOtlKilA I IYCZNA bicństwo człowieka do Boga usprawiedliwia inspirowane
Clirześcijaństwo jako religia może uzdrowić kulturę poprzez to, że realne odniesienia człowieka do B
363 OSOBA LUDZKA równo do Boga jakvi do ducha czystego, czy do człowieka. Właśnie w analogicznym, ni
SPRAWOZDANIA 5.1. Założenia antropologiczne Człowiek jako osoba jest zdolny do oceniania siebie, swo
relacji do Boga. Jest to relacja osobowa. Bóg nie degraduje ludzkiej osoby, ale dopomaga człowiekowi
DSC04609 (2) XXX PROBLEMATYKA ANTROPOLOGICZNA TSIIMO Bóf -Człowiek. Problem Boga jawi się tutaj jako
chalmers0106 108 Teorie jako struktury czająca języka do ich wyrażania. Na przykład uważam, że Newto
page0243 — 242 Co we ranie było od Boga, teraz powraca do Boga, Mamże się smucić, opuszczając tę zie
73830 ScannedImage 27 pracowali jako rolnicy, i tłumnie podążać do miast, spodziewając się w ten spo
październik, 2009 Zarządzanie Strategiczne, I. Żółtowska Zdolność do konkurowania wyraża się w
Obraz7 3 Zad. 11. Pewnego dnia poziom wody y (w metrach) na ławicy piaskowej u wejścia do portu wyr
scandjvutmpab01 Modlitwa do Boga. Święć się Imię Twoje, Panie 1 fcieoh Twa laska nie ustanie; JWieo
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH563 I jako równoważą, nieschludność nie do opisania; nigdy się nie myj

więcej podobnych podstron