6717

Szkolnictwo zawodowe jest niedostosowane do potrzeb rynku pracy, czego rezultatem jest bardzo wysokie bezrobocie w grupie absolwentów szkół zawodowych.

Konieczność reformy systemu oświaty

Jednym z istotniejszych powodów, dla których reforma systemu oświaty powinna być podjęta już teraz, jest perspektywa integracji Polski z Unią Europejską. Integracja otworzy nowe szanse dla młodego pokolenia, jednak ich wykorzystanie wymaga odpowiedniego przygotowania. Młodzi ludzie w przyszłości będą konkurować na europejskim rynku pracy, bowiem jednym z głównych elementów integracji jest swoboda przemieszczania się. Obszarem konkurencji będą zarówno miejsca pracy w polskiej gospodarce, jak i na całym rynku europejskim. Kapitał wykształcenia i kwalifikacji będzie najważniejszym czynnikiem sukcesie Polski system oświaty w swym obecnym kształcie nie jest w stanie wyposażyć młodego pokolenia w taki kapitał. Utrzymywanie takiego stanu rzeczy będzie rzutować negatywnie na pozycję Polski w Unii Europejskiej i na świecie, będzie obniżać konkurencyjność polskiej gospodarki i stanie się przeszkodą wzrostu gospodarczego i kształtowania się poziomu życia społeczeństwa. Z tych względów wprowadzenie reformy jest sprawą pilną.

Obecna sytuacja demograficzna sprzyja przeprowadzeniu zmian właśnie teraz. Mamy do czynienia z pogłębiającym się niżem demograficznym w populacji 6-7 latków. Liczebność siedmiolatków spada z około 55 000 - w roku 1996, około 54 000 - w roku 1998, zaś prognozy demograficzne przewidują dalszy spadek liczebności tej kategorii wiekowej do około 42 000 w roku 2002. Następnie dzieci osiągających dojrzałość szkolną znowu zacznie przybywać i ich liczba osiągnie około 58 000 w roku 2012. Oznacza to, że wprowadzenie reformy właśnie teraz pozwoli ją przeprowadzić przy stosunkowo mniejszej liczebności roczników rozpoczynających naukę. Jednocześnie zreformowany system oświaty będzie przygotowany na przyjęcie kolejnego wyżu demograficznego w następnej dekadzie

Struktura systemu edukacji

Szkoła podstawowa trwałaby 6 lat. W obecnych szkołach podstawowych uczą się razem dzieci i nastolatki, co jest niekorzystne, bowiem różne są ich psycho-fizyczne potrzeby i oczekiwania wychowawcze. W nowej szkole podstawowej uczyłyby się dzieci w wieku od 7 do 12 lat. Nauczanie nie będzie dzieliło się na przedmioty wzorowane na dyscyplinach akademickich, ale ma przebiegać w blokach przedmiotowych łączących wiedzę i umiejętności z pokrewnych dziedzin. Szkoła podstawowa będzie też ściśle współpracować z rodzicami w pełnieniu funkcji wychowawczej.

Nauka w szkole podstawowej będzie poprzedzona rocznym przygotowaniem - znaną i dzisiaj zerówką. Proponuje się pozostawienie zerówki w przedszkolach, później można będzie rozważać celowość włączenia jej w system szkoły podstawowej.

Gimnazjum będzie następnym etapem obowiązkowego nauczania. Będzie to szkoła ogólnokształcąca, bez określonego profilu zawodowego. Młodzież w wieku 13-15 lat będzie się w gimnazjum uczyć poszczególnych przedmiotów wciąż na poziomie podstawowym.

Ostatnim etapem obowiązkowej nauki szkolnej będzie liceum profilowane, w którym nauka trwać będzie 3 lata, lub 2 - letnia szerokoprofilow a szkoła zawodowa. Liceum może mieć profil humanistyczny lub matematyczno fizyczny, ale także techniczny lub