39396

WYKŁAD 1

Teoria organizacji i zarządzania jest dziedziną interdyscyplinarną, tzn. ma wspólne elementy z innymi dziedzinami.

Organizacja: socjologia, psychologia, mikroekonomia, politologia, ergonomia, fizjologia pracy, nauki prawne, techniczne, matematyka, statystyka, prakseologia/dział filozofii - zasady sprawnego działania ludzi/.

Teoria systemów - meta nauka, która w sposób ogólny wyjaśnia sposób funkcjonowania organizacji. Zarządzanie - wpływanie na ludzi, aby robili to czego od nich oczekujemy. Specyficzny, uporządkowany sposób wywierania wpływu, po to aby jednostki w organizacji potrafiły ze sobą współpracować.

Istotą organizacji jest współdziałanie ludzi dla realizacji wspólnych celów, których w pojedynkę nie dałoby się zrealizować. Organizacja pozwala zgromadzić większe zapasy zasobów (wiedzy, finansów). Każda organizacja jest tworem społecznym.

Podstawowe nurty teorii organizacji i zarządzania:

1)    KLASYCZNY (TRADYCYJNY)

Brano pod uwagę stereotyp, który usytuował człowieka w organizacji tylko po to aby zapewnić sobie środki materialne. Człowiek ekonomiczny. Nie chce on brać odpowiedzialności za wykonywane zadania. Jest pozbawiony inicjatywy. Z reguły jest wcale lub słabo niewykształcony. Zarządzanie sprowadzało się wówczas do organizacji pracy.

2)    PSYCHOLOGICZNY

Stereotyp człowieka społecznego. Uważano, że człowiek ma cały szereg potrzeb, związanych także z funkcjonowaniem w społeczeństwie. Człowiek przychodzi do organizacji nie tylko po korzyści materialne, ale także korzyści wyższego rzędu. Koncepcja człowieka samoorganizującego się -człowiek przychodzi do organizacji aby zaspokajać potrzebę samorealizacji.

3)    SYSTEMOWY

Stereotyp człowieka racjonalnego - to człowiek który całe życie podejmuje decyzje, dokonuje wyboru. Człowiek nie kieruje się tylko korzyściami materialnymi ale także kieruje się innymi wartościami. Potrafi on rozwiązywać problemy i potrafi się uczyć.

Teoria organizacji i zarządzania to dyscyplina teoretyczna, ponieważ stara się opisać, przedstawić, uogólnić prawa rządzące organizacją. Jest to również dziedzina praktyczna, ponieważ teoria ta powstała na gruncie praktyki.