110673

Podział ze względu na rozpiętość kierowania:

1) . smukłe - charakteryzują się dużą ilością szczebli kierowania i względnie małą rozpiętością kierowania;

2) . płaskie - duża rozpiętość kierowania, niewiele szczebli pośrednich, szybkie procesy podejmowania decyzji;

Podział ze względu na przewagę określonego rodzaju więzi organizacyjnych:

1) . liniowa - charakteryzuje się przewagą więzi służbowych;

2) . liniowa wzbogacona doradcami funkcjonalnymi. Struktury liniowe charakteryzują się prostotą i pozwalają na lepsze zrozumienie zależności organizacyjnych. Ich główną zaletą jest jasno określona władza i odpowiedzialność. Największą zaś wadą jest brak możliwości pogłębienia specjalizacji wszystkimi aspektami zarządzania daną komórką;

3) . funkcjonalna (hierarchiczna lub wspomagana) - jej istotą jest zapewnienie specjalizacji w realizacji określonych funkcji; jej zaletą jest dokonanie podziału pracy między kierowników, który w pełni odpowiada ich kwalifikacjom. Do wad można zaliczyć brak jedności rozkazodawstwa oraz spore trudności w koordynacji czynności kierowniczych;

4) . sztabowa (sztabowo - liniowa) - dążenie do jedności rozkazodawstwa oraz specjalistycznego wsparcia dla zarządzania. Łączy ona zalety wyżej wymienionych typów struktur, a jej podstawową wadą jest częste występowanie w praktyce konfliktów miedzy poszczególnymi kierownikami.

3.    Wykorzystanie rozpiętości kierowania

Możemy wyróżnić formalną, potencjalną i rzeczywistą rozpiętość kierowania. Formalna rozpiętość kierowania to liczba podwładnych formalnie bezpośrednio podległa jednemu przełożonemu. Potencjalna rozpiętość kierowania to liczba pracowników, którymi jedna osoba mogłaby kierować w danej sytuacji. Rzeczywista rozpiętość kierowania to osób, których pracą kieruje faktycznie jeden kierownik i przywódca. W teorii struktur wyodrębniono tak zwaną zasadę rozpiętości kierowania. Głosi ona iż w każdej konkretnej organizacji istnieje określona liczba podwładnych, którymi może sprawnie kierować jeden przełożony. Uważa się również, że im większe przedsiębiorstwo, tym większa liczba szczebli zarządzania, co z kolei wydłuża drogę komunikacji kierownika z bezpośrednimi wykonawcami.

4.    Funkcje SO

Do najważniejszych funkcji struktur organizacyjnych można zaliczyć przede wszystkim to, że: 1). Struktury organizacyjne stanowią ramy działań organizacyjnych;

2) . regulują działania poszczególnych pracowników i zespołów;

3) . umożliwiają osiągniecie określonego poziomu realizacji potrzeb pracowników; 4). zapewniają efektywną realizację celów organizacji; 4)kształtują zależności hierarchiczne i funkcjonalne;

4) . dzielą uprawnienia decyzyjne i odpowiedzialność.

5.    Projektowanie struktur organizacyjnych

Treścią procesu projektowania SO jest przede wszystkim określenie elementów struktury i utworzenie hierarchii poprzez zgrupowanie stanowisk w komórki, tych ostatnich zaś w większe jednostki. Ustala się również łączące je więzi. Wszystkim częściom organizacji przydziela się odpowiednie cele i zadania. Rozmieszcza się uprawnienia decyzyjne i odpowiedzialność, a następnie formalizuje się procesy wykonawcze. Proces projektowania obejmuje wszelkie zmiany tych parametrów.