49149

Co moczy być człowiekiem - odwołać się do wybranej koncepcji filozoficznej

Moją pracę na w/w temat oparłem na współczesnym kierunku filozoficznym jakim jest egzystencjalizm. Przede wszystkim na poglądach Heideggera i Sartrea ( jak również na niektórych poglądach Marcela i Jaspersa ).

Egzystencjalizm (od łac.    existentia

„istnienie”),współczesny    kierunek filozof.,

występujący również w literaturze pięknej , wg którego właściwym przedmiotem    filozofii jest

analiza indywidualnej egzystencji    (istnienia) ,

miejsca i roli jednostki w świecie ; wg e. Losy jednostki nie są spoi. i hist. zdeterminowane , jest ona całkowicie wolna i w związku z tym bezwzględnie odpowiedzialna za własne czyny    , co stwarza

poczucie „lęku i beznadziejności istnienia” ; e. wiąże się niekiedy ze skrajnym pesymizmem ; gł.

Przedstawiciele : M. Haidegger , K. Jaspers ,

J.P.Sartre.”¹

Egzystencjalizm zajmuje dość szczególną pozycję wśród współczesnych kierunków filozoficznych. Stał się on na pewien krótki okres czasu -koncepcją, w której wielu młodych ludzi, znajdowało odpowiedź na dręczące ich pytania. Przede wszystkim na temat człowieka, jego znaczenia, roli, miejsca w świecie i sensu życia. Egzystencjalizm jest kierunkiem wewnętrznie zróżnicowanym. Jean Paul Sartre wymienia dwa rodzaje egzystencjalistów : pierwsi to chrześcijanie wyznania katolickiego, do których zalicza Karla Jaspersa i Gabriela Marcela, drudzy - to egzystencjaliści - ateiści, do których zalicza siebie oraz Martina Heideggera.

W filozofii dość długo panowało przekonanie, że człowiek jest bytem posiadającym jakąś określoną naturę czy też istotę, która realizuje się wyznaczając człowiekowi pewien szczególny sposób istnienia i działania. Ten pogląd został jednak zakwestionowany przez egzystencjalistów. Według nich, człowiek nie posiada żadnej stałej istoty, nadanej mu przez Boga czy przyrodę. Jest on po prostu tym, czym staje się w każdym momencie swej egzystencji. Człowiek to taki byt, którego istnienie (egzystencja) poprzedza istotę (esęcję). „ Jedynie człowiek egzystuje. Skała jest, lecz nie egzystuje. Drzewo jest, lecz nie egzystuje. Koń jest, lecz nie egzystuje. Anioł jest, lecz nie egzystuje. Bóg jest, lecz nie egzystuje”². To, że człowiek egzystuje nie znaczy wcale, by tylko człowiek był bytem rzeczywistym, wszystkie inne byty natomiast były nierzeczywiste, stanowiąc jedynie pozór lub wyobrażenie ludzkie. „ Człowiek egzystuje” tzn., że „ człowiek jest tym właśnie bytem, którego bycie wyróżnia się w byciu i z perspektywy bycia przez to, że wewnątrz nieskrytości bycia stoi ku niej otworem”³. Egzystencja to istnienie przysługujące tyko i wyłącznie człowiekowi, wyróżniające jego byt w świecie.

1

   Encyklopedia PWN W-wa 1970

2

   „ Budować. Mieszkać. Myśleć. Eseje wybrane." - Martin Heidegger

3

„ Budować. Mieszkać. Myśleć. Eseje wybrane." - Martin Heidegger