63496

ZARZĄDZANIE KADRAMI

Przedmiot ma wiele nazw, ale chodzi o to samo Humań Resources Management (HRM)

Za rządza nie/kierowanie Kadrami/personelem/zasobami ludzkimi/potencjałem ludzkim W Polsce stosunkowo od niedawna, w latach 90-tych, szybko się jednak rozwija.

ZARZĄDZANIE KADRAMI - obejmuje szereg różnorodnych czynności zmierzających do zapewnienia organizacji w określonym miejscu i określonym czasie wymaganej liczby pracowników o odp. kwalifikacjach oraz tworzenie warunków stymulujących efektywne zachowania personelu zgodne z nadrzędnym cele org.

Zarządzanie kadrami ma 3 wymiary:

1.    funkcjonalny - wyodrębnienie mniejszych fragmentów (funkcji) zarządzania

2.    instytucjonalny - uczestniczy w nim wiele podmiotów, każdy za co innego odpowiedzialny, musi to ze sobą współgrać (kadry kier., służba personalna, rada nadzorcza)

3.    instrumentalny - órżnorodne narzędzia, metody, techniki stosowane by usprawnić proces zarządzania kadrami.

CELE ZK:

1.    pozyskanie dla org odp. pracowników

2.    utrzymanie najlepszych pracowników i efektywne wykorzystanie całego personelu,

3.    rozwój umiejętności i kwalifikacji pracowników (kompetencje)

EWOLUCJA ZK:

1. etap - początek XX w. - lata 20-te - związany z Tayloryzmem, najważniejszy wskaźnik to wydajność, uwaga kierowniczy skupiona na administrowaniu, wyznaczaniu zadań, ustaleniu norm pracy i ich kontrolowaniu. Ludzi traktowano jak żywe maszyny - bez potrzeb itp. Ludzi traktowano jak elementy rzeczowe czy finansowe org. Dominowały materialne narzędzia motywacji. Instrumenty - mierzenie pracy, normowanie itp.

2 etap - 20te - 50te - okres dobrego traktowania ludzi - rozwinęły się dyscypliny takie jak socjologia, psychologia, fizjologia pracy i zaczęto je wykorzystywać, kładzie się nacisk na warunki psychospoł. pracy i to one mają być źródłem wzrostu wydajności pracy, zaczęto się zastanawiać jak dobierać zespoły itp. Dużą wagę poświęcono pozamaterialnym bodźcom motywowania.

3. etap - po 1955 - era potencjału ludzkiego, era zasobów ludzkich, przyjmuje się założenie, że ludzie są najważniejsi i są zasobem strategicznym, inwestycje w kapitał ludzki kumulują się, a to razem z odpowiednią polityką daje sukces.