82173

będzie większy niż w przypadku parametrów 90/70°C. Pamiętać jednak należy też, że jednostkowe straty ciepła pomieszczeń mieszkalnych są w Niemczech niższe niż w Polsce.

Ze względu na relatywnie małą izolacyjność przegród budowlanych i wynikające stąd duże zapotrzebowanie pomieszczeń na ciepło, w Polsce najczęściej stosowane było ogrzewanie o parametrach obliczeniowych 90/70°C lub 95/70°C. Wysoka temperatura powierzchni grzejnika jest niekorzystna. Powoduje spiekanie kurzu i wydzielanie niewielkich ilości amoniaku podrażniającego błony śluzowe. Ponadto intensyfikuje wymianę ciepła przez promieniowanie oraz zmniejsza obecność w pomieszczeniu jonów ujemnych, które mają korzystny wpływ na organizm człowieka.

Zaostrzenie wymagań dotyczących izolacyjności przegród budowlanych wpłynęło na zmniejszenie temperatury' obliczeniowej czynnika grzewczego. Obecnie popularne staje się w Polsce ogrzewanie o parametrach np. 75/65°C. W porównaniu jednak do układu z temperaturą 90/70° wymagają one zastosowana grzejników o powierzcluii zwiększonej prawie o 50% (przy temperaturze w pomieszczeniu+20°C).

Warunki techniczne

W Polsce obecnie obowiązuje kilka norm dotyczących grzejników. Podstawowe informacje dotyczące nazewnictwa, wymagań i warunków tecluiicznych można znaleźć w

-    nieaktualnej PN-74/B-01405 Centralne ogrzewanie. Grzejniki. Nazwy i określenia,

-    PN-90/H-83131.01 Centralne ogrzewalne. Grzejniki. Ogólne wymagania i badania

-    PN-EN 442-1:1999 Radiatory i konwektory. Wymagania i warunki techniczne.

Wymagania dotyczące grzejników można znaleźć również w „Wytycznych projektowania instalacji centralnego ogrzewania” wydanych przez Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Techniki Instalacyjnej „lnstaT.