92000

Człon różniczkujący idealny

W członie różniczkującym idealnym sygnał wyjściowy y (t) jest proporcjonalny do pochodnej sygnału wejściowego x (t) względem czasu:

y[t )=k*

dx(t) dt,

gdzie: k jest współczynnikiem wzmocnienia.

Jest więc to taki człon, w któiym sygnał wyjściowy zależy od szybkości zmian sygnału wejściowego - wynika to bezpośrednio z własności pochodnej funkcji. Transmitancję operatorową tego członu przedstawiono poniżej:

G( s)=k*s,

Idealnego bloku różniczkującego nie da się zrealizować w praktyce jako człon pojedynczy. Jeżeli jakikolwiek układ zawiera część różniczkującą, to jest to część różniczkująca rzeczywista.

Przykłady członów różniczkujących idealnych: idealny kondensator i cewka,

idealna sprężyna, prądnica tach i metryczna pracująca bez strat, idealny tłumik olejowy.