96394

Metody wyznaczania stateczności skarp

Metoda B1SHOPA :

Metoda ta jest pewna modyfikacja metody Felleniusa polegająca na innym określaniu wskaźnika bezpieczeństwa i odmiennym sposobie określania sil działających na bokach każdego bloku. W metodzie tej przyjmuje się, że działające na boczne ściany wydzielonych bloków są poziome. Wskaźnik bezpieczeństwa F określa się jako stosunek wytrzymałości na

r.

ścinanie if do rzeczywistych naprężeń ścinających w podstawie paska F - — a w

r

przypadku całego zbocza jako stosunek momentów utrzymujących zbocze w równowadze M_u do momentów wywołujących poślizg M„. Siłę N wyznacza się wychodząc z równowagi sil ^ Y = 0 działających na każdy blok

o ■/*$•]

Wzór na wskaźnik F uproszczoną metoda Bishopa F = —---

- sina.

i-i

Ponieważ wsp. pewności występuje po obu stronach równania ( nie wiem gdzie ale tak jest napisane) należy go wyznaczyć metoda kolejnych przybliżeń. W praktyce inżynierskiej stosuje się uproszczoną metodę Bishopa, gdyż dokładne rozwiązanie jest dość skomplikowane. Ze względy na przyjęcie uproszczonych założeń wyznaczone wartości N’ i F nie są zbyt dokładne ale wystarczająco dokładne by stosować je w praktyce.

Metoda TAYLORA:

Metoda polega na wprowadzeniu pojęcia wskaźnika stateczności N wyrażonego wzorem

Znając wartość O i nachylenie skarpy a, określa się z monogramu wartość wskaźnika stateczności N_m,_n przy Fjop = 1 a następnie wyznacza się wskaźnik bezpieczeństwa F wg

rr    ^C

wzoru F =-.

AL n-r-H

Przy nachyleniu skarp (np. wykopów lub nasypów') ze wzom oblicza się wskaźnik stateczności N_mm przyjmując F = Fdop a następnie wyznacza się z monogr amu nachylenie skarpy a

Jest jeszcze wiele metod sprawdzania stateczności skarp i nasypów np. Noveillera, Janbu, Maslowa i Szachunianca, są tez metody wykreślne.