99322

Przedstaw główne założenia filozofii Galileusza.

Poglądy:

Wiedza doświadczalna.

Przeciwny spekulatywnemu odnoszeniu się do zagadnień przyrodniczych bez odwołania się do doświadczeń. Nauk trzeba opierać na doświadczeniu, ale nie należy ograniczać jej do samego tylko zbierania faktów. Galileusz nie był jednostronnym empirystą, uważał że niema nauki bez rozumowania. Chodzi tylko o to aby rozumowani przebiegało w łączności z doświadczeniami.

Wiedza matematyczna.

Galileusz chciał nadać nauce wymiar ścisły, a taki charakter nauka może uzyskać tylko wtedy gdy jest w stanie mierzyć swój przedmiot. Aby przyrodoznawstwo uzyskało charakter ścisły, należy poddać zjawiska analizie i i wyodrębnić te elementy, które da się zmierzyć. Z tak zbadanych elementów drogą syntezy można odtworzyć badane zjawisko. Te dwie metod)' - analizę i syntezę - Galileusz nazywa metodą rezołutywną i kompazytywną Ich zastosowanie było warunkiem zachowania ścisłego, naukowego postępowania.

Podstawą badali ścisłych są mierzalne składniki zjawisk są to: kształt i ruch. Galileusz uznał je jako właściwy przedmiot przyrodoznawstwa. Dzięki ich istiueniu nauka o przyrodzie jest pokrewna matematyce.

Wiedza o zjawiskach

Przed Galileuszem uważano, że zadaniem przyrodoznawstwa jest odnalezieme „istoty" czyli prawdziwej „natury” każdej substancji. Uważano, że każde ciało odpowiednio do swej ..natury” ma swoje miejsce we wszechświecie. Galileusz zaś odrzucił wnikanie w „naturę'’ rzeczy, uważał to za bezcelowe i niemiarodajne. Poprzestał na badaniu określonych cech danej substancji, dzięki tak uzyskanym danym można określić właściwości danego ciała.

Wiedza przyczynowa.

W kręgu zainteresowali Galileusz najważniejsze miejsce zajmowały prawa przyrodnicze. Dotąd rozważano przyrodę z punktu widzenia jej celowości. Celowe było to co jest odpowiadające człowiekowi bądź to co doskonałe. Galileusz krytykował obydwa te poglądy. Mówił, że przejawem manii wielkości jest ocenianie dzieł bożych przez pryzmat przydatności człowiekowi. Co do drugiego poglądu, że niemożliwe jest określenie które zjawiska są doskonałe a które nie. nie jest to cecha obiektywna lecz zależąca od konkretnej sytuacji i zastosowania danego przedmiotu