1098872876

Wybrane definicje

Anizotropia jest cechą ośrodka (ciała), polegającą na zależności niektórych jego właściwości (mechanicznych, elektrycznych, optycznych) od kierunku, w którym tę właściwość się bada. Ciała wykazujące anizotropię jednych właściwości, np. sprężystych, mogą nie wykazywać anizotropii innych właściwości, np. optycznych.

Gęstość jest stosunkiem masy materiału do jego objętości i ma ona miano kg/m³.

Granica plastyczności wyznaczana jest przez charakterystyczną siłę na wykresie rozciągania, wywołującą początek znacznych odkształceń trwałych, co można jednoznacznie wyznaczyć dla stali niskowęglowych, dla których występuje górna i dolna granica plastyczności. Dla innych metali wyznacza się umowną granicę plastyczności, która odpowiada umownemu odchyleniu przebiegu krzywej rzeczywistej rozciągania od prostoliniowości. Wartość granicy plastyczności jest ilorazem charakterystycznej siły i powierzchni przekroju początkowego próbki. Ma ona miano Pa - skrót od Pascal.

Hartowanie stali jest procesem, podczas którego jest ona nagrzewana do odpowiednio wysokiej temperatury, a potem szybko studzona, aby uzyskać drobnoziarnistą strukturę. Hartowanie powoduje m.in. zwiększenie wytrzymałości stali, jej twardości i odporności na ścieranie, ale obniżenie ciągliwości.

Histereza jest miarą pochłaniania energii zarówno mechanicznej jak i elektrycznej. Wyraża się ją zwykle w procentach.

Materiały z gradientem właściwości charakteryzują się tym, że ich struktura fazowa lub udział armatury wzmacniającej (włókien, prętów lub cząstek) zmienia się na przekroju, w wyniku czego uzyskuje się odpowiednią zmianę właściwości.

Moduł sprężystości (zwany też modułem Younga) jest równy tangensowi kąta nachylenia krzywej wydłużenia względnego próbki w funkcji naprężenia podczas rozciągania. Wyznacza się go z prostoliniowego odcinka tej krzywej przed początkiem odkształcenia plastycznego. Ma on miano Pa.

Napięcie powierzchniowe charakteryzuje m.in. zdolność do rozpływania się cieczy po powierzchni ciała stałego, a tym samym jego zwilżania. Zależy ono od temperatury oraz składu cieczy i ma miano N/m (N skrót od Newton).

Naprężenie jest stosunkiem siły do przekroju poprzecznego. Ma ono miano Pa.

Odkształcenie materiału ma kilka składowych. W materiałach metalowych odkształcenie całkowite składa się z plastycznego i sprężystego. W polimerach występuje jeszcze odkształcenie wysokoelastyczne, które w elastomerach osiąga czasem kilkaset procent.

Odpuszczanie (wyżarzanie odpuszczające) jest obróbką cieplną polegającą na nagrzaniu przedmiotów stalowych uprzednio zahartowanych do określonej temperatury zależnej od pożądanego efektu, wygrzaniu w tej temperaturze, a następnie ochłodzeniu. Obniża ono naprężenia wewnętrzne.

4