276062041

spodarstwa Wiejskiego. Na tej uczelni w 1932 r. habilitował się z zakresu administracji i polityki leśnej oraz urządzania lasu. W roku 1935 uzyska! tytuł profesora zwyczajnego, a rok później wybrany został rektorem. W dowód uznania ponownie wybrano go na rektorskie

się przed aresztowaniem pod fałszywym nazwiskiem, również w podziemnej SGGW w okupowanej Warszawie. aż do śmierci 7 lutego 1944 r.

Jan Miklaszewski położył ogromne zasługi w rozwoju nauk leśnych. Na SGGW powołał wiele nowych zakładów i katedr. Po zmarłym w 1934 r. prof. Władysławie Jedlińskim objął kierownictwo Zakładu Urządzania Lasu na tej uczelni. Jego staraniem w 1939 r. wzniesiono nowy pawilon SGGW, powstały bursy i pracownie w lasach doświadczalnych w Rogowie, gdzie też od

autorem licznych prac naukowych, w tym m.in. „Zagadnień ustrojowych leśnictwa” czy fundamentalnego opracowania „Lasy i leśnictwo w ftrlsce”, zaliczonego

w 1929 r. przez Międzynarodowy Instytut Współpracy Intelektualnej w Paryżu do najwybitniejszych dzieł pi-

Zwolennicy poglądów liberalnych, wśród nich Jan Miklaszewski, wyrażali pogląd, że niska rentowność

kapitału, co - ogólnie rzecz biorąc - każe państwu zrezygnować z posiadania lasów i ograniczyć skarbowe zasoby do niezbędnego minimum uzasadnionego np. względami ochronnymi czy obronnymi. Wykonawstwo robót leśnych i przerób drewna, ze względu na koszty, liberałowie gotowi byli złożyć w prywatne ręce.

etatyzmu, dowodzący, że produkcja surowca drzewnego, choć ważna, jest tylko jedną z wielu funkcji lasu. Gorącym orędownikiem tego kierunku byl Adam Loret, czego dal liczne świadectwa na iamach branżowego piśmiennictwa, a potem, już jako dyrektor Lasów Państwowych, zarządzając leśnymi zasobami skarbu państwa (patrz rozdział „Adam Loret - pierwszy dyrektor").