3262347046

2011-05-17

5. Przesunięcie zarysu w kołach o zębach skośnych

Wyprowadzone wcześniej wzory dla korekcji kół walcowych o zębach prostych można również stosować do kół walcowych o zębach skośnych pod warunkiem, że występujące w nich wielkości będą odniesione do przekroju czołowego (rys. z początku wykładu - przekrój T-T). Po uwzględnieniu tej uwagi wzory te przyjmą postać:

a = a + (x_u + x_2l )m, a_w ^=a~ k,m,

^aw

sin (a,)

cos(ar_H._f)

ima, = ima, +2^X'^,+ *²' z,+z₂

Indeks t wskazuje związek wielkości z przekrojem czołowym, brak indeksu oznacza, że wielkość z definicji jest związana z przekrojem normalnym. Przyjęte oznaczenia: odległość osi podstawowej a, pozornej ap i rzeczywistej aw. oraz liczby zębów zi i Z2; m, -moduł czołowy, at - kąt zarysu na okręgu podziałowym w przekroju czołowym a»i - kąt zarysu na okręgach tocznych (lub krócej: M, toczny kąt zarysu) w przekroju czołowym, jctt, X2i - współczynniki przesunięcia zarysów odpowiednio kół 1 i 2 w przekroju czołowym, k, - współczynnik skrócenia głowy zęba w przekroju czołowym.

W pewnych przypadkach zachodzi potrzeba wyznaczenia współczynników przesunięcia zarysu xi i X2 oraz współczynnika skrócenia głowy zęba kn w przekroju normalnym. Zależność między tymi współczynnikami a ich odpowiednikami w przekroju czołowym xi i ki wynika z oczywistych równości odsunięć zębatki i skrócenia głowy w obu przekrojach. Mamy więc:

x_nm_n = x,m, k_n m_n = k,m,

Ostatecznie:

X,

cos (fi)

k Ł_

cos(/?)

5