3749405735

1. WSTĘP 1.1. Wprowadzenie

Przedsiębiorstwa produkcyjne, w trosce o wysoką jakość wyrobów, podejmują wiele działań mających na celu doskonalenie swoich procesów. W celu monitorowania jakości produkowanych wyrobów kontroluje się ich wybrane charakterystyki. Weryfikacja jakości wyrobu polega przede wszystkim na sprawdzeniu czy spełnia on wymagania stawiane przez klienta. W przypadku cech wyrobu, które mogą zostać opisane w sposób ilościowy, sprawdzenie takie polega na porównywaniu wartości odpowiedniej charakterystyki wyjściowej procesu produkcyjnego (związanej z daną cechą wyrobu), którą nazwać można Głosem Procesu (ang. Voice of the Process, VOP) z wartością, jakiej wobec tej charakterystyki oczekuje klient - a więc z tzw. Głosem Klienta (ang. Voice of the Customer, VOC). Przy takiej weryfikacji, tylko osiągnięcie wielkości wyjściowej procesu równej co do wartości wymaganiom stawianym przez klienta mogłoby zostać uznane za akceptowalne, ponieważ tylko wtedy nastąpiłoby spełnienie wymagań klienta. W innym przypadku, wyrób musiałby zostać uznany za nieakceptowalny (Rysunek 1.1 .a).

a)

Głos Klienta

Głos Procesu

Głos Klienta

Dolna granica    Górna granica

specyfikacji    specyfikacji

Rys. 1.1. Porównanie Głosu Procesu z Głosem Klienta: a) w ujęciu najprostszym b) z uwzględnieniem granic specyfikacji Źródło: opracowanie na podstawie Scherkenbach. 1991. s. 15

W praktyce przemysłowej wymagania precyzowane są jednak z uwzględnieniem pewnych dopuszczalnych odchyleń, które w warunkach rzeczywistych procesów są nieuniknione, a wynikać mogą z wielu różnych czynników oddziałujących na dany proces, takich jak np. zużycie narzędzia, wibracje maszyny, niejednorodność materiału, błędy operatorów, czy zmiany pogody. Nieuchronność tych czynników powoduje, że niemożliwe jest osiągnięcie za każdym razem tej samej wartości wielkości wyjściowej procesu. Aby zatem dostosować wymagania do realiów, takie nieuniknione odchylenia wartości charakteryzujących cechy wyrobu uwzględniane są poprzez określenie granic tolerancji, wyznaczających dopuszczalne odchylenie od nominalnej wartości - dotyczącej „kształtu, grubości, koloru, rozmiaru i innych parametrów” (Feigenbaum, 1991, s.347). Uwzględnienie dopuszczalnych odchyleń powoduje, że - w ogólnym ujęciu - wszystkie wyroby, dla których wartości monitorowanych cech mieszczą się w przyjętych granicach specyfikacji, mogą być uważane za spełniające wymagania (Rysunek 1.1 ,b).

5