4380216958

W związku z postępem informatycznym pojawiają się zarówno plusy, jak i minusy związane z takowa sytuacją. Ludzie zaczynają dostrzegać dylemat: Czy w imię postępu, można rezygnować z „fizycznych księgowych” zastępując ich maszynami? Kto wie do czego może to doprowadzić. Być może w przyszłości zamiast księgowych sprawami finansowymi będą zajmować się „wyszkolone” komputery.

Obecnie trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie jakiejkolwiek instytucji zajmujących się rachunkowością, która nie korzysta z oprogramowania komputerowego i Internetu. Śmiało można stwierdzić, że w dzisiejszych czasach są one niezbędne w codziennej pracy księgowych²¹.

5. Czy deregulacja zawodu księgowego jest dobrym pomysłem?

Przed 2008 rokiem certyfikaty uprawniające do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych wydawano na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów. Osoby, które chciały go zdobyć musiały ukończyć studia na kierunku rachunkowość oraz odbyć praktykę w tej dziedzinie. Inną drogą do zdobycia certyfikatu było złożenie przed Komisją Egzaminacyjną Ministerstwa Finansów egzaminu państwowego z pozytywnym wynikiem.

Wraz z nowelizacją Ustawy o Rachunkowości z 2008 roku Ministerstwo Finansów postanowiło diametralnie zmienić zasady związane z uzyskiwaniem tych uprawnień. Chciano pozostawić tylko jedną ścieżkę dostępu do zawodu księgowego - poprzez pozytywne zdanie egzaminów w Ministerstwie Finansów. Fakt ten wzbudził protesty osób należących do środowiska akademickiego oraz większości praktyków. Mimo to uchwalono i wprowadzono niekorzystne rozwiązania, które w rygorystyczny sposób regulowały zawód księgowego. Jedyną instytucją, uprawnioną do sprawdzania wiedzy kandydatów i wydawania certyfikatów, było Ministerstwo Finansów - działania te potocznie zostały nazwane „dziką regulacją” ²².

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 8 kwietnia 2009 r. w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksią^ rachunkowych prawo do ubiegania się o uzyskanie certyfikatu księgowego, mają osoby^- :

-    posiadające pełną zdolność do czynności prawnych oraz w pełni korzystające z praw publicznych,

-    nie będące skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa dotyczące wiarygodności dokumentów, mienia, wykroczeń skarbowych oraz obrotów gospodarczych, obrotów pieniędzmi i papierami wartościowymi,

-    oraz posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

Warunek uzyskania odpowiednich kwalifikacji zawodowych jest spełniony przez osoby, które zakończyły studia magisterskie o specjalności rachunkowość lub inne, których program kształcenia i plan studiów odpowiadał wymogom określonym przez organy szkoły wyższej dla specjalności rachunkowość, w jednostkach uprawnionych do nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomii oraz odbyły trzyletnią praktykę w księgowości. Drugą możliwością jest uzyskanie tytułu magistra na dowolnym kierunku studiów oraz zdobycie wykształcenia podyplomowego z zakresu rachunkowości w uczelni uprawnionej zgodnie z odrębnymi przepisami do nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomii oraz, tak jak we wcześniejszym przypadku, odbycie trzyletniej praktyki w księgowości. Trzeci sposób jest przeznaczony dla pozostałych osób, które pomimo zdobycia wykształcenia na innym

²¹    Z. Messner: Podstawy rachunkowości. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w' Katowicach, Katowice 2003, s. 166.

²²    Artykuł opublikowano w „Rzeczpospolitej”: http://prawo.rp.pl/artykul/888444.html, 19.03.2013

²³    Ibid., Ustawa o rachunkowości, art. 76b, ust. 1.

10