4736386756

Wykorzystanie „prawa dołka" w kierowaniu zmianą    57

li, banków). Wybór organu decyzyjnego będzie uzależniony od głębokości i zakresu zmian. Z drugiej strony konieczna jest również akceptacja projektu przez wykonawców. O tym należy myśleć już od momentu planowania zmiany. Znane i opisywane są różne techniki uzyskiwania akceptacji realizatorów zmiany. Najwszechstronniej i najbardziej syntetycznie ujmują problem P.F. Schlesinger, V. Sathe, L.A. Schlesinger, J. Kotter [za: Czerska, 2003, s. 99], którzy wymieniają: pomoc i wsparcie, komunikację, edukację, partycypację, negocjacje, kooptacje. Ważne jest też rozpoznania nastawienia do zmian poszczególnych pracowników i przypisanie im odpowiedniej roli w konkretnej zmianie. Problem ten przedstawia dwuwymiarowa klasyfikacja „graczy".

Rysunek 4. Klasyfikacja „graczy"

WIDZOWIE (zrozumienie, poznanie)

TRADYCJONALIŚCI (bezpieczeństwo, lojalność)

PRZECIWNICY (stanowiska, władza)

ANIMATORZY ZMIAN (poparcie dla zmiany)

Pasywna

Aktywna

Rpakria na zmianv

Źródło: Opracowanie na podstawie Z. Chrośdckiego [za: Czerska, 2003, s. 95].

I tak tradycjonaliści powinni móc akcentować to, co było dobre w dotychczasowym rozwiązaniu, zwracać uwagę na ewentualne zagrożenia związane z przyjętymi rozwiązaniami. Można będzie wówczas dokonać odpowiedniej korekty i zmniejszone zostanie ryzyko zbyt wczesnej lub nieracjonalnej zmiany. Obojętnych należy przekonać do zmiany, pokazując jej założone efekty. Wreszcie animatorzy powinni monitorować organizację, wskazywać czas i miejsce ewentualnych zmian. Ich propozycje muszą być jednak poddane analizie. Nie można też im przydzielać uprawnień związanych ze zmianą. Mogłoby to bowiem grozić „błędnym kołem zmian" ze wszystkimi negatywnymi tego konsekwencjami:

przygotowanie organizacyjne. Rozpoczyna się od zaplanowania harmonogramu wdrażania, w którym przewidujemy czas wdrożenia, etapy i realizatorów, podział zadań. Musimy wziąć pod uwagę