7540037592

Wydobyto 42 szkielety z fragmentami trumien oraz monetę, której nie udało się określić⁸. Groby były umieszczone na różnych głębokościach już od 0,20 m pod powierzchnią gruntu do 1,90 m. Pod brukiem występowała warstwa próchnicy przemieszana z gruzem w niektórych miejscach sięgająca do głębokości 1,90 m. Wybiórczo na głębokości 1,10 - 1,30 m pojawiła się szara ilasta ziemia przemieszana z żółtą gliną - calcem. Podczas badań natrafiono, w trzech miejscach na pozostałości muru cmentarnego, z kamienia na zaprawie wapiennej, uzupełnianego cegłą palcówką. Badacz ustalił datowanie cmentarzyska na okres średniowiecza i później. Kontynuowano prace, zakładając wykopy sondażowe przy północnej ścianie kościoła (wykop I) o szerokości 4,5 m i długości 7-9 m, prostopadle do nawy głównej i narożnika dobudówki północnej. W wykopie pod brukiem wystąpiła warstwa ciemnoszarej próchnicy przemieszanej z gruzem. W górnych warstwach pochówki były bardzo zniszczone i przemieszane z gruzem. U osób pochowanych głębiej stwierdzono pozycję wyprostowaną na wznak z głową skierowaną na zachód Wyeksplorowano szczątki 23 osobników, pochowanych bez wyposażenia grobowego, jedynie w grobie 55, została znaleziona ostroga⁹.

W 1972 roku kontynuowano prace archeologiczne w wykopie 1/71 rozpoczęte w październiku 1971 roku przy północnej ścianie obiektu sakralnego, które prowadził Brunon Miszkiewicz. Założono wykop o wymiarach 2,5-4,5 m szerokości i długości 7-9 m, calec osiągnięto na głębokości 2 m. Górne warstwy cmentarzyska sięgające do głębokości 1,5 m były silnie przemieszane z piaskiem, żwirem, grudkami zaprawy oraz kawałkami cegieł. Groby znajdujące się w tej warstwie zachowały się w bardzo złym stanie, były dodatkowo uszkodzone przez późniejsze wkopy¹⁰. Niższa warstwa składała się z szarego iłu przemieszanego z gliną lub piaskiem. Pochówki występowały do głębokości 1,8 m. W trakcie wykopalisk odkryto 94 pochówki, w tym 44 zachowane w dobrym stanie oraz 50 pochówków zachowanych w stanie fragmentarycznym". Szkielety znajdowały się w pozycji wyprostowanej, na osi wschód - zachód, z głową skierowaną na zachód. Zanotowano w jamie grobowej pozostałości po trumnach i drewnianych obstawach w postaci ciemnych smug wokół szkieletu. Wśród wyposażenia pochówków wystąpiły monety, ceramika, kabłączki skroniowe, ozdobne skuwki i przedmioty żelazne. Szkielety zostały przebadane antropologicznie przez zespół B. Miszkiewicza z wrocławskiego Zakładu Antropologii PAN, pod względem analizy kraniologicz-ncj, przyczyn śmiertelności, płci czy typów rasowych¹².

W roku 1986 podczas prac naziemnych robotnicy odkryli grób szkieletowy i badania poprowadził Roman Pastwiński z kluezborskiego Muzeum im. Jana Dzierżona. Obiekt grobowy znajdował się za murem wyznaczającym zasięg świątyni. Pochówek umiejscowiony jest na południe od przypory kościoła, tuż za Placem Wolności. W grobie nic stwierdzono występowania jakiegokolwiek wyposażenia czy pozostałości stroju. Szkielet nie został przebadany ani udokumentowany antropologicznie, nie znana jest również głębokość, na której się znajdował. Stwierdzona została natomiast przynależność pochówku do dawniej istniejącego w pobliżu cmentarza przykościelnego¹³.

Od wiosny do jesieni 2009 roku w Byczynie prowadzone były prace związane z modernizacją głównych ulic starego miasta: ul. Długiej i Okrężnej. Stał się koniecznym nadzór archeologiczny, przy którym w kilkudziesięciu miejscach natrafiono na pozostałości średniowiecznych śladów życia ówczesnych m ieszkańców^{1 2}.

72

1

8    Idem, Karla wykopu archeologicznego, wykopaliska ratownicze, 1971.

9    Idem, Dziennik prac (kopia), Byczyna 1971 r.

10    G. Martyniak, Dziennik prac wykopaliskowych, Byczyna, pow. Kluczbork, stan. 1, 1972.

2

   Idem, Karta wykopu archeologicznego, stan. 1, 1972.

12    Idem, Sprawozdanie z badań w Byczynie za rok 1972; Z. Biliński, op. cit., 1998, s. 24; B. Miszkiewicz, Sprawozdanie z badań antropologicz.no - archeologicznych w Byczynie, pow. Kluczbork, 1978.

13    R. Pastwiński, Karta wykopu archeologicznego, 1986.

14    I). Wojtyra, Cmentarzysko wczesnośredniowieczne w świetle wielowarstwowego kompleksu sepulkralnego w By-