9752256161

W przypadku wiercenia na obszarach gazonośnych lub nie rozpoznanych należy zwrócić szczególną uwagę na osadzenie prowadnikowej i pośredniej (o ile jest przewidziana) kolumny rur w warstwach izolacyjnych. Ma to na celu zabezpieczenie przed migracją gazu w otworze i tworzeniem się wtórnych zbiorników gazu, niebezpiecznych dla otoczenia.

Kolumną rur okładzinowych muszą być bezwzględnie oddzielone strefy ucieczki płuczki od stref, w których występują woda, ropa lub gaz pod wysokim ciśnieniem, jak również od stref, które z różnych względów technologicznych powinny być przewiercane przy użyciu płuczki o zwiększonym ciężarze właściwym.

Strefy, w których występuje sól, gips, anhydryt itp. pokłady wymagające specjalnych płuczek, należy zamknąć kolumną rur okładzinowych, aby w ten sposób wyeliminować wpływ tych pokładów na dalszy tok wiercenia. Zabieg ten ma szczególne znaczenie w otworach, w których występują wysokie temperatury.

Budowa urządzeń wiertniczych

Urządzenia do wierceń małośrednicowych.

W skład urządzenia wiertniczego wchodzi wieża wiertnicza lub maszt z olinowaniem wielokrążków, wiertnica z zespołem silników, pompa płuczkowa i głowica płuczkowa oraz kolumna przewodu pracującego w otworze. Urządzenie to umieszczone jest w specjalnie montowanym budynku, zwanym jatą (rys. 2).

Wieża wiertnicza służy do podtrzymywania przewodu wiertniczego podczas wiercenia oraz wykonywania operacji wyciągania przewodu i rur okładzinowych. W zależności od głębokości otworu mogą być stosowane różne rozwiązania konstrukcyjne jak: trójnóg, czwómóg, maszt, wieżomaszt. Obecnie wieże wykonuje się wyłącznie ze stali, a ich konstrukcja musi być odporna na siły wynikające z oporów technologicznych wiercenia, ciężaru przewodu zawieszonego na haku wiertniczym, ciężaru własnego wieży oraz sił pochodzących od wiatru i składowej ciężaru pasa rur płuczkowych opartych o wieżę. Wysokość ich waha się od 9 do 18 m w zależności od głębokości wierconego otworu przy udźwigu na haku 147-960 kN. W koronie wieży umieszczony jest wielokrążek górny, z którym współpracuje zawieszony na linie ruchomy wielokrążek dolny połączony z hakiem. Zespół wielokrążków używany jest przy operacjach związanych z zapuszczaniem i wyciąganiem przewodu, opuszczaniem lub wyciąganiem rur okładzinowych oraz przy prowadzeniu robót ratunkowych w otworze.

Ze względu na konieczność skrócenia prac pomocniczych, do których zalicza się i stawianie wieży, obecnie powszechnie stosuje się maszty w urządzeniach przewoźnych, a wieżomaszty w urządzeniach samojezdnych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

10