2181687629

67

stało się ośrodkiem uczącym języka polskiego (obok innych przedmiotów) wyłącznie cudzoziemców. Pierwszymi wykładowcami języka polskiego w grupach koreańskich byli: Domicela Jezierska, Jan Kulak, Mieczysław Smokowski i Ignacy Żeleszkiewicz⁴⁹.

SJPdC UŁ oficjalnie zostało powołane do życia w 1958 r. i w tym właśnie roku liczba nauczycieli wynosiła 7 osób. Od tego czasu skład kadry pedagogicznej zaczął się systematycznie powiększać. W drugiej połowie lat sześćdziesiątych do 66 osób, pod koniec lat siedemdziesiątych do 98 osób, w drugiej połowie lat osiemdziesiątych do 123 osób, a w 1991 r. osiągnął rekordową liczbę 135 osób. Jednak w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych rozpoczął się proces odwrotny, czyli liczba zatrudnionych nauczycieli zaczęła się zmniejszać do 60 osób w 2002 r.

Liczba nauczycieli, pracujących w Studium w poszczególnych latach, była pochodną liczby studentów, przebywających w poszczególnych okresach w tym ośrodku i przygotowujących się do podjęcia studiów na wyższych uczelniach w Polsce. To zarazem było powiązane z polską polityką w zakresie kształcenia cudzoziemców w Polsce, która przechodziła różne stadia i procesy. W latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Polska dynamicznie rozwijała swoją działalność na światowym rynku usług oświatowych, było to ściśle związane z czynnikami politycznymi. Polska kształciła w tych latach z reguły obywateli krajów rozwijających się, w tym przede wszystkim z tych, których orientacje polityczne były bliskie krajom byłego obozu socjalistycznego.

W latach dziewięćdziesiątych, rozpoczął się okres zmian w pozyskiwaniu kandydatów na studia w Polsce. Względnemu zmniejszeniu uległa liczba kandydatów z krajów rozwijających się. Zwiększył się natomiast udział kandydatów z krajów rozwiniętych oraz studentów pochodzenia polonijnego z krajów byłego ZSRR, co w konsekwencji doprowadziło do utrzymania się liczby studentów na poziomie nieodbiegającym znacznie od okresu poprzedniego. Ten stan rzeczy utrzymał się do połowy lat dziewięćdziesiątych. Później systematycznie liczba studentów malała. Niewątpliwie sytuację tę można powiązać z coraz szerszym poddawaniem gospodarki polskiej regułom gospodarki rynkowej, a co za tym idzie, pogłębianiem się komercjalizacji szkół wyższych i kształcenia cudzoziemców.

W celu pogłębiania doświadczeń, zdobycia wiedzy z zakresu dydaktyki nauczania i organizacji pracy pracownicy Studium corocznie wyjeżdżali na lektoraty do wielu krajów świata. Świadczą o tym wymownie dane zawarte w tabelach 3.7.a-3.7c.

⁴⁹ Kronika SJPdC w Lodzi, t. 1, obejmujący okres 1.09.1953 r.-30.06.1964 r.