2906543805

88

W 1979 roku było nad Wigrami 37 ośrodków zamkniętych, składających się prawie wyłącznie z domków kempingowych drewnianych lub gipsowych, w przeważającej większości substandardowych, rozmieszczonych chaotycznie, w miejscach nie zawsze najwłaściwszych. Właścicielami ośrodków były głównie przedsiębiorstwa i urzędy lokalne — suwalskie i białostockie. Zaledwie 4 ośrodki podlegały instytucjom spoza dawnego woj. białostockiego.

Na bazę otwartą składały się 3 obiekty stałe: 2 domy wycieczkowe PTTK i schronisko młodzieżowe w Plocicznie, z tym że właściwie tylko dom wycieczkowy w Starym Folwarku był ogólnodostępny, w pozostałych miejsca rezerwowały poszczególne instytucje na cały sezon.

Bazę otwartą stanowiły ponadto 24 wydzielone pola namiotowe, wyposażone jedynie w najbardziej podstawowe urządzenia sanitarne (studnie i suche ubikacje) oraz nie różniące się od poprzednich pod względem standardu — pola kempingowe. Pola namiotowe i kempingowe dysponowały łącznie miejscem na około tysiąc namiotów. Pieczę nad tymi obiektami sprawowały w większości nadleśnictwa, jedynie w Starym Folwarku i Gawrychrudzie podlegały one urzędom gminnym.

Rozwój budownictwa prywatnego przeznaczonego na cele rekreacyjne był w latach 1976-1978 bardzo szybki, przy czym dał się zauważyć wyraźny wzrost standardu kwater (zwłaszcza w Gawrychrudzie i Starym Folwarku). Niestety, na skutek niefortunnych decyzji administracyjnych, zakazujących jednostkom uspołecznionym wynajmowania kwater prywatnych, baza ta w 1979 r. uległa całkowitej likwidacji.

Wobec szczupłości bazy ogólnodostępnej znaczna większość turystów zmuszona była korzystać bądź to z wydzielonych pól biwakowych, bądź też przebywała „na dziko” w miejscach przez siebie wybranych.

BAZA ŻYWIENIOWA

Ośrodki zamknięte starały się zapewnić swoim wczasowiczom możliwość pełnego wyżywienia, czy to we własnych sezonowo uruchomianych stołówkach, czy też w znajdujących się w pobliżu stołówkach innych większych ośrodków. Ogółem baza żywieniowa zamknięta dysponowała około 900 miejscami konsumpcyjnymi: rotacyjność wynosiła średnio 2 osoby na miejsce (w Gawrychrudzie czy Bryzglu — 3) (tab. 18).

Baza żywieniowa otwarta liczyła około 200 miejsc konsumpcyjnych, nie uwzględniając sezonowo uruchomianych smażalni ryb w Bryzglu, Starym Folwarku i Gawrychrudzie oraz 3 kawiarni: w Starym Folwarku, Zatoce Słupiańskiej i w Wigrach. Na bazę tę składały się: 2 restauracje i bar w Starym Folwarku, restauracja GS w Płocicznie oraz bufet w Bryzglu. Średnio na miejsce konsumpcyjne przypadało około 8-12 miejsc noclegowych, co przekracza wszelkie dopuszczalne normy.

Niedostatki bazy żywieniowej są głównym czynnikiem ograniczającym prawidłowy rozwój rekreacji na omawianym terenie. Trudną i tak sytuację