3329132895

Komunikacja międzykulturowa w wielonarodowych jednostkach wojskowych

WSTĘP

Potrzebę podejmowania badań nad kulturowymi aspektami życia społecznego uzasadnia to, że kultura jest nieodłączną częścią duchowego i materialnego rozwoju człowieka, grup społecznych i całych narodów. To ona od wieków wpływała na rozwój społeczny i wyznaczała kierunki duchowej egzystencji i ewaluacji społeczeństw. W sensie materialnym, pojawiła się wszędzie tam, gdzie człowiek zaczął dostrzegać sens doskonalenia swojego życia, poprzez tworzenie artefaktów materialnych. W sensie niematerialnym dotykała sfery egzystencjalnej bytu poprzez tworzenie sztuki, własnych symboli indywidualnych, grupowych i narodowych (w tym języka werbalnego i niewerbalnego), budowanie tradycji, wiarę w siły nadprzyrodzone, magię, bóstwa, a także poprzez obyczaje oraz systemy wartości kształtowane przez wieki.

Choć historyczne źródła kultury sięgają odległych czasów, opisywany w dziełach greckich i rzymskich myślicieli, prawdziwy sens poznawczy jej wpływu na kształtowanie społeczeństw odnajdujemy w dziele ojca socjologii - Augusta Comte’a': „Kurs filozofii pozytywnej”^{1 2}. Na gruncie obserwacji skutków rewolucji francuskiej autor zauważył, że najistotniejszym czynnikiem integracji społeczeństw jest kultura, a właściwie systemy wartości ukształtowane w narodach. Obserwując skutki rewolucji, zastanawiał się nad tym (...) co sprawia, że społeczeństwo nie rozpada się, w miarę jak staje się coraz większe, bardziej złożone, zróżnicowane, wyspecjalizowane i podzielone? W odpowiedzi na to pytanie, A. Comte stwierdził, że siłą sprawczą trwałości i stabilności społeczeństw są: wspólne, powszechnie uznawane idee i przekonania, nazwane concencus universalis, jako elementy nadające społeczeństwu uniwersalną moralność oraz nadające symbolom i kulturze siłę jednoczącą je³. Zasadność podejmowania badań nad kulturowymi aspektami życia społecznego, zdają potwierdzać inne podejścia socjologii, wykreowane na gruncie dorobku

1

   August Comte (1798 - 1857) - przedstawiciel wczesnego pozytywizmu, francuski filozof okresu rewolucji

francuskiej. Autor następujących dziel: „Kurs filozofii pozytywnej”, „Rozprawy o duchu filozofii”, „Rozprawy o całokształcie pozytywizmu” oraz wielu innych publikacji z obszaru pozytywizmu. Byl twórcą nowej dziedziny wiedzy, którą obecnie nazywamy socjologią. Zgodnie z poglądami Comte’a, świat przyrody kohabituje w zgodzie ze światem społecznym, w związku z czym społeczeństwa kiemją się tymi samymi prawami, jakie rządzą w przyrodzie. Twierdził również, że społeczeństwo jest skomplikowanym organizmem, którego kształt anatomiczny tworzy statyka, a zmienność dynamika. Zob. J. Szacki, Historia myśli socjologicznej, PWN, Warszawa 2002, s. 251 - 262. Również [w:] P. Sztompka, Socjologia....., op. cit., s. 22.

2

   J. H. Turner, Socjologia. Koncepcje i ich zastosowania, Wyd. Zysk i S - ka, Poznań 2007, s. 10.

3

   Ibidem, s. 10.