3434597488

3434597488



9


Wprowadzenie

kasy1. W republice zatem, aź do czasów Sulli, nie było stałej armii, magistratus nie pobierali wynagrodzenia, a przed rozpoczęciem wojny przeciwko Wejom w 405 r. p.n.e. państwo nie płaciło nawet żołdu wojsku. Finanse publiczne opierały się na dochodach z domen publicznych uzupełnianych w razie potrzeby wpływami z tńbutum ex censu - daniny płaconej przez patres familias stosownie do ich cenzusu. Jednocześnie kariera nielicznych jeszcze wówczas podatków, takich jak choćby portońum, o którym będzie jeszcze mowa, już wówczas rozwijała się obiecująco.

Ten stan rzeczy zaczął ulegać istotnej zmianie dopiero po upadku republiki. Punktem wyjścia do nich była kompleksowa reforma państwa i finansów publicznych dokonana przez Oktawiana Augusta. Po zawierusze wojen domowych znajdowały się one w opłakanym stanie. Przede wszystkim zatem wprowadzono istotne zmiany w zarządzaniu publicznymi środkami. Metodą drobnych kroków powstał odrębny skarb cesarski - fiscus, a dawny skarb państwa - aerańum popu-li Romani (od miejsca położenia zwany też aerańum Satumi), zaczął ewoluować w kierunku przekształcenia w municypalny skarb miasta Rzymu2. Powstała nowa kasa - aerańum milita-re, gromadząca środki na odprawy i premie dla weteranów. Ponieważ August i jego następcy nieustannie poszukiwali źródeł dochodów, ustanawiano nowe podatki. Stałe wojsko stacjonowało nad Renem i Dunajem, walczyło przeciwko Partom, urzędnicy cesarscy otrzymywali wynagrodzenie - salańum. Cesarze czasem decydowali się nawet na wsparcie innych grup zawodowych, jak choćby Wespazjan, który wprowadził

1

   O kompetencjach cenzorów w zakresie dzierżawy poboru dochodów państwowych i robót publicznych obszernie A. Tarwacka, Prawne aspekty urzędu cenzora w starożytnym Rzymie, Warszawa 2012, s. 270-306.

2

   Zob. np. F. Milar, The Fiscus inthe First Two Centuńes, JRS 53, 1-2 (1963), s. 29-42; P.A. Brunt, The *Fiscus” and its Deuelopment, JRS 56 (1966), s. 75-91; P. Krajewski, Finanse publiczne, [w:] B. Sitek, P. Krajewski (red.), Rzymskie prawo publiczne, Olsztyn 2004, s. 109-123; I. Żeber, O pojęciu skarbu państwa w starożytnym Rzymie, [w:] R. Wojciechowski (red.), Z dziejów skarbowości, Wrocław 2009, s. 101-117.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0416 4io UCZNIOWIE SOKRATESA. imperyum rzymskie aż do czasów naszych. Dali się we znaki Wespazya
Gennep Obrz?dy przej?cia7 netę o największym istniejącym nominale, by .został lepą ^ SM**. W Grec
PA270046 rządek i zamęt wynikające z różnic w czasie między miastami.45 Zresztą nowe mechanizmy, aż
strona0006 Wstęp W każdej epoce, począwszy od starożytności aż do czasów współczesnych istniał probl
Pliniusz Starszy (23-79) napisał 37 ksiąg Historii naturalnej, która aż do czasów odrodzenia by
Atlas muzyki 5 t. ,ns-mmKOtnliui aż do czasów baroku mietóe ini
16 Wstęp rach pod różnymi postaciami i przetrwał aż do czasów nam współczesnych gdzie znany jest pod
i prawie dwa tysiące lat, aż do czasów , który rozumiał rolę doświadczenia perymentów zaprzeczy
PrepOrg cz I6 - 116 - ry, która utrzymuje się na etałym poziomie aż do momentu całkowitego zaniku f
Poznaj C++ w$ godziny0115 102 Godzina 7 Linia 33 w listingu 7.4. rozpoczyna główny blok programu. Aż
11393 P2210432 94 Wolter kilka idei, podobnie jak nabywam nieco siły. Siły me rosną, aż do chwili, k
Prosił o przyjęcie Franki aż do czasu, kiedy nie wezmą ślubu. Siostra przystała na przystała na proś
Prosił o przyjęcie Franki aż do czasu, kiedy nie wezmą ślubu. Siostra przystała na przystała na proś
Aż do 1998 roku nie było w polskim prawie definicji sektora publicznego, nie było również ogólnych p

więcej podobnych podstron