4126968821

otrzymuje się:

jAh _m (2D-Ah _m )

u = --

D - Ah _max

Rys. III/6. Schemat sił działających na pasmo materiału w momencie chwytu

W celu wyznaczenia współczynnika tarcia wystarczy więc określić graniczną wartość gniotu bezwzględnego Ah_max- W przedstawionej metodzie nie ma potrzeby wyznaczania wartości sił: normalnej i stycznej (mierzy się ich stosunek, równy współczynnikowi tarcia).

6.5.2. Wyznaczanie współczynnika tarcia przy kuciu lub prasowaniu

Przy wyznaczaniu współczynnika tarcia podczas kucia i prasowania wykorzystuje się najczęściej:

•    metodę stoików (Siebela i Pompa),

•    metodę spęczania klina (I. J. Tarnowskiego),

•    metodę niezależnego pomiaru sil: normalnej i stycznej,

•    metodę spęczania pierścieni.

Wyznaczone powyższymi metodami wartości współczynnika tarcia mogą być również wykorzystane w analizie innych procesów kształtowania objętościowego.

Metoda stożków (rys. III/7 a) polega na spęczaniu walcowych próbek ze stożkowymi wybraniami w powierzchniach czołowych za pomocą stożkowych kowadeł z odpowiednio dopasowanymi kątami nachylenia tworzących. W zależności od kąta a otrzymujemy trzy przypadki odkształcania się próbki (rys. M/7 b, c, d):