414223748

59

Hannonogramowanie linii montażowej jako element projektowania...

oraz:

_ Jr^_u + >9„ , gdy Zf~^u > «9„

\K^e~^x,k • c + S_n , gdy L^e~^l,z < 3_n

Kolejny stan procesu decyzyjnego można wygenerować dla każdej operacji co_n takiej, która nie została dotąd przyporządkowana - (p„^e‘^l,;L=0) oraz wszystkie operacje ją poprzedzające zostały już na linię przydzielone - [{y_vn=\)=> (p_n^e'^lx>0)]. Wówczas kolejny stan I^>eJ wyznaczany jest jako suma wektora stanu poprzedniego P^e'^x,x i wektora Ap. Wektor Ap na każdej pozycji posiada „0” z wyjątkiem «-tej - odpowiadającej przyporządkowywanej operacji co_n. Wpisana jest tam wartość t_n - chwili zakończenia wykonywania tej operacji. Chwila t_n przyjmuje różne wartości, zależnie od wielkości dostępnego luzu czasowego L^e'^x,x. Jeżeli luz czasowy jest większy lub równy «9„ (czasowi wykonania przyporządkowywanej operacji), wówczas chwila /„jest sumą T'^x,x i W przeciwnym przypadku operację o„ należy umieścić na kolejnym stanowisku linii montażowej Kj'^l,x+\ a chwila t„ przyjmie wówczas wartość K^e'^l'^x-c+ Obydwa opisane przypadki zostały pokazane na poniższych schematach.

0)j	zr^u
	3„		\Sn<L^e~^x'^x \
	G)n
K^e~^iX-1		K	-1,1
T ^1>x
+ U ii
K^e~u.	c

Rys. 4. Schemat przypisania kolejnej operacji na linią produkcyjną

Powyższą procedurę wykonuje się iteracyjnie dla kolejnych stanów na każdym etapie procesu decyzyjnego. Należy przy tym zauważyć, że użyte struktury danych oraz sposoby reprezentacji danych wejściowych w modelu matematycznym (macierze, wektory', zbiory,