5167289656

Nr 1/1952

WIADOMOŚCI URZĘDU PATENTOWEGO

165

właściwość ujemną. Stwierdzono, że do wyrobu nici chirurgicznych nadają się znakomicie ścięgna z ogonów nutrii, wadą ich jednak jest zbytnia krótkość. Wynalazek podaje sposób otrzymywania ze ścięgien ogonowych nutrii nici dowolnej grubości i długości, ścięgna, bezpośrednio po wyosobnieniu z pochewek ścięgnowych, dopóki znajdują się jeszcze w stanie nieskoagulowanym, rozszczepia się sposobem chemicznym, fizycznym, termicznym lub mechanicznym na włókna dowolnej grubości. Włókna te przędzie się i powierzchnię sporządzonej nici homogenizuje się przez poddawanie np. działaniu pary wodnej o odpowiedniej temperaturze. Włókna zlewają się przy tym w nić jednolitą.

* . 1 Paleni nr 34908'(kl.^r 8m. 1/01)

Główny Instytut Włókiennictwa (wynalazca inż. Jan Lukoś) uzyskał patent na sposób wytwarzania środka pomocniczego do utrwalania wybarwień i wydruków barwnikami bezpośrednimi i siarkowymi. Znane dotychczas preparaty do utrwalania wybarwień barwnikami bezpośrednimi i siarkowymi, zawierające sole miedzi, nie wpływały dodatnio na traktowane nimi tkaniny, np. pod względem trwałości na pranie. Wynalazek podaje sposób otrzymywania preparatu pozbawionego tych wad. Przez ługowanie na gorąco, azotniaku i następną krystalizację uzyskuje się sól, którą kondensuje się z aldehydem mrówkowym, w środowisku kwaśnym, w obecności soli miedzi. Otrzymany produkt zagęszcza się pod zmniejszonym ciśnieniem do konsystencji syropu lub wysusza się na proszek. Produkt ma barwę ciemno-niebieską oraz właściwość utrwalania wybarwień i wydruków barwnikami bezpośrednimi lub siarkowymi, czyniąc je przy tym odpornymi na pranie, wodę, pot, gorące i mokre prasowanie oraz na światło.

. Paleni nr 34913 (kl, 43a, 42/20)

Mieczysław Wątorek-Wątorski uzyskał patent na aparat do rejestracji w sposób ciągły pracy urządzenia przeładunkowego, mogący mieć zastosowanie jako waga dźwigowa. Aparat działa na następującej zasadzie: Jeśli pewien ciężar zwisa na lin^!e, to do odchylenia tej liny

0    pewną, niewielką odległość od pionu, potrzeba pewnej siły. O ile siła, odchylająca linę, będzie miała wartość stałą, a ciężar zawieszony na linie będzie znueniał się co do wielkości, wówczas odchylenia liny będą zmienne

1    każdorazowo proporcjonalne do wielkości zawieszonego na niej ciężaru.

Schematyczny przykład wykonania wynalazku podany jest na rysunku.

Na lin^:e 1, przechodzącej między dwoma prowadzącymi ją krążkami linowymi ki, k*, lub między jednym krążkiem ki i bębnem linowym b, na który lina 1 nawija się, zwisa ciężar c, powodując napięcie liny 1. Mniej więcej pośrod-. ku odległości między krążkami linowymi ki, k> przytyka do liny 1 rolka linowa r, którą dociska do liny 1 prawie stała siła P, wywierana przez ciężar q lub odpowiednią sprężynę, za pomocą układu dźwigniowego d. Siła P przez rolkę r powoduje odchylenie liny 1 o strzałkę h, która jest zmienna i przy stałej sile P zależy tylko od wielkości ciężaru c. Jeśli wielkość ciężaru będzie zmieniała się, wów^ czas będzie zmienna również wielkość strzałki h, a cały układ, złożony z dźwigni d, rolki r i ciężaru q będzie wykonywał obrót o mały kąt około punktu o, leżącego na osi wałka w. Wałek ten połączony jest na stałe z dźwig-nia,d, np. za pomocą kl^;na, i ułożyskowany w łożyskach t, przymocowanych do konstrukcji urządzenia przeładunkowego. Wykonuje on ruchy identyczne, jak układ dźwig

niowy, tj. obrót o niewielki kąt, proporcjonalny do strzałki h. Na wałku umocowane są ramiona m, n, z których jedno n przekazuje ruchy wałka na mechanizm rejestrujący, złożony z rysika i uchwytu na taśmę lub tarczę papierową, napędzaną mechanizmem zegarowym, drugie zaś m na wskaźnik ciężaru, umieszczony przy stanowisku dźwigowego.

Paten! nr 34914 (kl. 12c, 2)

Główny Instytut Chemii Przemysłowej (wynalazcy: W. Swiętosławski, A. Bylicki i Z. Lisiecki) uzyskał patent na sposób rozdzielania mieszanin dwuskładnikowych tworzących eutektyk. W sposobie tym wyzyskano stany równowagi nietrwałej, powstające wskutek różnej prędkości krystalizacji poszczególnych składników mieszaniny, oraz zdolność tworzenia roztworów przechłodzonych. Sposób polega na tym, że mieszaninę zadaje się taką ilością dowolnego rozpuszczalnika, aby uzyskać roztwór nasycony w stosunku do obu składników lub w stosunku do tego składnika, który jest w nadmiarze. Następnie, osiągając stan przesycenia w dowolny sposób, np. przez zmianę temperatury, zagęszczenie roztworu lub dodatek innego rozpuszczalnika albo substancji chemicznej, wytrąca się przez szybką krystalizację składnik będący w nadmiarze, ewentualnie z pewną domieszką drugiego składnika, uzyskując w ten sposób przeskok przez skład, odpowiadający mieszaninie eutektycznej. Wydzielone kryształy oddziela się od roztworu jednym ze znanych sposobów, uzyskując w wyniku częściowe wydzielenie składnika pierwszego oraz roztwór przesycony w danej temperaturze w stosunku do drugiego składnika. Z roztworu tego wydziela się drugi składnik w sposób podany wyżej dla składnika pierwszego, lub w inny znany sposób, uzyskując znów roztwór przesycony względem składnika pierwszego. Powtarzając czynności te wielokrotnie, uzyskuje się zupełne rozdzielenie mieszaniny na poszczególne składniki.

Jeżeli drugi składnik uniemożliwia przeskok przez skład, odpowiadający mieszaninie eutektycznej, to wydziela się składnik ten do stanu równowagi, a następnie wydziela się znów składnik pierwszy sposobem przeskoku do stanu równowagi nietrwałej, powstałej na skutek przcchłodze-nia roztworu w stosunku do drugiego składnika pozostającego w roztworze. YV celu przyśpieszenia krystalizacji składnika, wydzielanego z roztworu przesyconego w stanie czystym lub z pewną domieszką drugiego składnika, zaszczepia się roztwór pewną ilością drobnych kryształów