5484453310

Protokół współpracy z IrDA

IrDA (bezprzewodowa komunikacja w podczerwieni) pod pewnymi względami wykazuje duże podobieństwo do standardu Bluetooth. Obie technologie mają podobne własności, zastosowania, aplikacje. Niektóre z protokołów IrDA zostały zatem zaadaptowane do specyfikacji Bluetooh. Pozwala to na współdziałanie obu technologii na poziomie aplikacji. Do zaadaptowanych przez SIG protokołów należą:

-    protokół wymiany obiektów w podczerwieni IrOBEX (Infrared Object Exchange),

-    protokół komunikacji ruchomej w podczerwieni IrMC (Infrared Mobile Communication).

IrOBEX jest sesyjnym protokołem komunikacji typu peer-to-peer, pozwalającym na wymianę plików i innych określonych obiektów takich jak wizytówki elektroniczne (vCard), listy elektroniczne, komunikaty (vMessage) itp.

IrMC to protokół powstały na bazie protokołu sesji IrOBEX. IrMC umożliwia synchronizację obiektów (definiuje ich formaty i określa metody).

Protokoły sieciowe

Technologia Bluetooth pozwala na przyłączanie się do sieci typu LAN czy Internet przy wykorzystaniu połączenia komutowanego lub punktu dostępowego (AP). W przypadku komutowanych połączeń z siecią wykorzystywany jest protokół sterowania telefonią komendami AT. Jeśli siecią docelową jest Internet (sieć IP, pracuje w oparciu protokół IP) stosuje są standardowe protokoły internetowe (np. TCP). W sytuacji łączenia się z siecią IP za pomocą punktu dostępowego, połączenie do AP realizowane jest w oparciu o internetowy protokół PPP. Po zestawienia połączenia z AP, komunikacja z siecią odbywa się, bazując na typowych protokołach internetowych.

Grupa aplikacji aplikacji Bluetooth dotyczy oprogramowania, które znajduje się powyżej stosu protokołów, przedstawionych wcześniej. Warstwy tej grupy ilustruje rys. 3.15. Grupa aplikacji określona przez SIG nie odpowiada warstwie aplikacji modelu OSI. To wyjaśnia dlaczego warstwy takie jak IrOBEX czy IrMC, należące według modelu OSI do warstwy aplikacji, w stosie protokołów Bluetooth nie znajdują się w grupie aplikacji lecz w warstwie pośredniczącej. SIG, pomimo wyróżnienia omawianej grupy, nie zajmował się definiowaniem protokołów aplikacyjnych.

Ważną cechą Bluetooth jest to, że oprócz nowych aplikacji, tworzonych na potrzeby tej technologii, często istnieje możliwość korzystania ze starego oprogramowania. Chociaż oprogramowanie to tworzone było pod kątem korzystania z mechanizmów transportowych innych niż Bluetooth, to może być wykorzystywane również w przypadku tego standardu. Jest to możliwe dzięki zdefiniowaniu przez SIG takich warstw jak RFCOMM czy warstwa współpracy z IrDA. Pozwala to m.in. aplikacjom IrDA, korzystając z zaadaptowanych przez SIG protokołów, na obsługę przez środowisko Bluetooth. Podobnie aplikacje zaprojektowane do pracy z wykorzystaniem portu szeregowego będą mogły korzystać z Bluetooth, dzięki temu, że stos protokołów z pomocą warstwy RFCOMM emuluje port szeregowy.

13