604000759

604000759



podczas badań laboratoryjnych. Model matematyczny opisany równaniem (5.3) [102] posiada dwa elementy składowe. Pierwsza część (równanie 6.1) jest iloczynem funkcji krzywej sigmoidalnej i funkcji ekwipotencjalnej, która opisuje obwiednię sygnału EA, formując kształt jej czoła i wygaszenie. Druga część (równanie 6.2) opisuje periodyczność sygnału EA przy pomocy sumy harmonicznych kosinusoidalnych, kształtując w ten sposób wypadkową częstotliwość.

ysECO =


l+e~A2(c~Pi)


A3(.t H2) | Część pierwsza.


(5.1)


(5.2)

(5.3)


ysc(t) = cos(2nfit) } Część druga,

i

1    e—i43(t—#ł2) ^ Acosicos (2nft),

gdzie: y(t) - sygnał EA generowany przez WNZ, A/ - amplituda funkcji sigmoidalnej [—], A2 - współczynnik skali funkcji sigmoidalnej, Aj - współczynnik skali funkcji ekspotencjalnej, Pi~ współczynniki lokalizacji funkcji sigmoidalnej, ^-współczynniki lokalizacji funkcji ekspotencjalnej, Acost-współczynniki amplitudy kolejnych i-tych funkcji kosinusoidalnych, /- częstotliwość kolejnych i-tych funkcji kosinusoidalnych, / 6 {10,20,30,... 600} kHz, k - liczba harmonicznych tworzących sygnał, dla modeli symulacyjnych przyjmowana była wartość k = 60, t - zmienna niezależna, czas [s] [102],

Zjawisko WNZ ma charakter wieloźródłowy [56, 104]. Matematyczny opis wieloźródłowości sygnału EA uzyskano za pomocą złożenia ^-pojedynczych sygnałów (opisanych równaniem 5.2), definiując dla każdego z nich inne wartości częstotliwości, fazy i amplitudy. Ze względu na falowy charakter sygnałów EA generowanych przez WNZ zastosowano zasadę superpozycji, sumując wartości amplitud dla dyskretnych wartości czasowych [55, 104, 105],

Do zamodelowania sygnału wykorzystano kilkadziesiąt sygnałów (tzn. parametr k = 60) o różnej wartości parametrów, estymując takie wielkości jak: częstotliwość i amplituda przy zastosowaniu opracowanego przez autora oprogramowania.

a)


b)


■ lilii


I-



Rys. 5.4 Przebiegi czasowe sygnału EA generowanych przez WNZ zarejestrow'ane podczas pomiarów' laboratoryjnych a), modelu matematycznego z estymowanymi parametrami b), opracowanie własne.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zdjęcie059 (11) Model matematyczny układu Równanie bilansu ciśnień Ps =4Pi + Ap + Ap2+/>W4Pi=Ąp2
55249 Zdjęcie059 (11) Model matematyczny układu Równanie bilansu ciśnień Ps =4Pi + Ap + Ap2+/>W4P
Zdanie PF 1. Podczas doświadczenia przebiegła reakcja chemiczna opisana równaniem: Fe + Cu‘~ —>
SAMD65 e—0,02 mm. i Podczas badań laboratoryjnych filtrowano wodną zawiesinę przecieru owocowego pod
Slajd11 8 Wprowadzenie do badań operacyjnych - składowe MD Na model matematyczny sytuacji decyzyjnej
Slajd21 4 Wprowadzenie do badań operacyjnych - przykład Model matematyczny danej sytuacji decyzyjnej
41799 Zdjęcie282 (3) rPółmostek hydrauliczny wariant B model matematyczny Dla półmostka hydrauliczne
22 A. Bogucki9 Zm Bartoń 2m Model matematyczny i metoda ocen Zakładając, że równanie opisujące proc
W ujęciu matematycznym drganie harmoniczne proste to ruch opisany równaniem: (7.2) dt2 Rozwiązaniem
9. Wyniki badań numerycznych Opracowany model matematyczny opiera się na szeregu założeń
Następnym etapem jest wykonanie badań laboratoryjnych. Mogą one potwierdzić przyjętą podczas oględzi
Model obiektu (elementu, układu) Model matematyczny to zbiór równań opisujących zależności sygnałów
niwelowane. Podczas wiercenia możliwe jest też pobieranie próbek do badań laboratoryjnych. Po zakońc
Podczas pierwszych laboratoriów mieliśmy zbudować model sztucznego neurony oraz zbadać jak on działa
Podczas tych laboratoriów tworzymy użyteczny model aby wyznać zapas minimalny w przykładowej aptece
DSCN0506 (Large) 9.7. MODEL MATEMATYCZNY SILNIKA 329 Układ równań (9.42) można wykorzystać do dalsze

więcej podobnych podstron