6307878340

Jeżeli natomiast U'_rUV w -J2 U'_rVW »-f2U’_rm, oznacza to, że wirnik ma uzwojenie 2-fazowe, a zatem

u„Ą(u_r,_w+u_rm)

przekładnia napięciowa.

2.5. Próba zwarcia i pomiar przekładni prądowej • Podstawy próby zwarcia

Próbę zwarcia wykonuje się w celu wyznaczenia wartości prądu zwarcia (rozruchowego) przy napięciu znamionowym oraz wyznaczenia strat zmiennych dla późniejszego określenia sprawności.

Próbę zwarcia wykonuje się zasilając silnik ze źródła o regulowanym napięciu. Wirnik silnika jest zahamowany (zablokowany). Jeżeli wartość prądu i mocy zależą od położenia wirnika względem stojana, wirnik powinien być obracany w kierunku przeciwnym do kierunku wirowania pola z prędkością kilkudziesięciu obrotów na minutę.

W silniku z uzwojonym wirnikiem należy zewrzeć pierścienie. Przeprowadzając próbę zwarcia należy podnosić napięcie zasilające aż do uzyskania przegięcia charakterystyki prądowej (rys. 2.6.).

Próbę tę należy przeprowadzić szybko i sprawnie, gdyż moc zwarcia prawie w całości jest zużywana na nagrzewanie silnika, szczególnie uzwojeń. Brak chłodzenia silnika powoduje szybki i znaczny wzrost temperatury, który może uszkodzić izolację. Przy próbie zwarcia nie występują straty mechaniczne, ponieważ wirnik jest zahamowany. Straty w żelazie są pomijalnie małe, ponieważ na zaciskach silnika jest stosunkowo niskie napięcie. Moc pobierana z sieci równa się stratom w uzwojeniach stojana i wirnika (zamieniona na ciepło) - jest więc proporcjonalna do kwadratu prądu:

P_z =    + R’_rI’_rJ + AP^j)

Prąd jest w przybliżeniu proporcjonalny do napięcia, stąd charakterystyka P_z = f(U_z) ma przebieg paraboliczny.

Charakterystyka prądu zwarcia I_z = f(U_z) w początkowej części jest linią prostą, a w miarę wzrostu napięcia - poprzez łagodne zagięcie - przechodzi w prostą o większym kącie nachylenia. W początkowej fazie główna część spadku napięcia magnetycznego na drodze strumienia rozproszenia występuje w żłobku. Przy dalszym wzroście prądu zwarcia następuje nasycenie zębów, wskutek czego charakterystyka zagina się, by po nasyceniu znów przejść w linię prostą.